چالش اتریوم توسط ویتالیک بوترین فاش شد

در حالی که مفهوم آدرس‌های مخفی در تئوری پیچیده به نظر می‌رسد، بوترین قبلاً آن را در مقایسه با سایر راه‌حل‌های حفظ حریم خصوصی اتریوم به عنوان یک «رویکرد با فناوری پایین» توصیف کرده بود. ، یکی از بنیانگذاران و خالق اتریوم ()، راه حل احتمالی را برای آنچه او به عنوان “بزرگترین چالش باقی مانده” اتریوم توصیف می کند – حفظ حریم خصوصی به اشتراک گذاشته است.
بوترین در یک پست وبلاگی در 20 ژانویه، نیاز به ارائه یک راه حل حفظ حریم خصوصی را به عنوان چالشی برای اتریوم تایید کرد، زیرا به طور پیش فرض تمام اطلاعات روی “بلاک چین عمومی” عمومی است.
او سپس مفهوم «آدرس‌های پنهان» را مطرح کرد، که به عقیده او می‌تواند به طور بالقوه ناشناس کند و از کاربران در برابر تراکنش‌های همتا به همتا، انتقال غیرقابل جایگزین توکن () و ثبت نام سرویس نام اتریوم (ENS) محافظت کند.
بوترین در یک پست وبلاگ توضیح داد که چگونه می توان تراکنش های زنجیره ای بین دو طرف را به صورت ناشناس انجام داد.

• در مرحله اول، کاربری که می خواهد یک دارایی را دریافت کند، یک “کلید خرج کردن” ایجاد کرده و نگه می دارد، که سپس برای ایجاد یک آدرس متا مخفی استفاده می شود.
• این آدرس که می تواند در ENS ثبت شود، برای فرستنده ارسال می شود که می تواند یک محاسبات رمزنگاری بر روی آدرس متا انجام دهد تا یک آدرس مخفی که متعلق به گیرنده است ایجاد کند.
• سپس فرستنده می‌تواند دارایی‌ها را به آدرس مخفی گیرنده منتقل کند، علاوه بر این، یک کلید موقت برای تأیید اینکه آدرس مخفی متعلق به گیرنده است منتشر کند.
• اثر این ویژگی این است که برای هر تراکنش جدید یک آدرس مخفی جدید ایجاد می شود.

ویتالیک بوترین اشاره کرد که “تبادل کلید دیفی-هلمن” باید علاوه بر “مکانیسم مبهم سازی کلید” اجرا شود تا اطمینان حاصل شود که پیوند بین آدرس مخفی و آدرس متا کاربر قابل مشاهده نیست و این می تواند چالش اتریوم را حل کند. یکی از بنیانگذاران اتریوم اضافه کرد که این فناوری – یک فناوری ضد رمزنگاری با ویژگی‌های داخلی – می‌تواند وجوه را برای پرداخت هزینه‌های تراکنش منتقل کند.
با این حال، بوترین تاکید کرد که این می تواند حداقل در کوتاه مدت به مشکلات خود منجر شود و اظهار داشت:

فقط برای یک جابجایی بنزین زیاد، صدها هزار بنزین و اضافی هزینه دارد!

آدرس‌های Stealth مدت‌هاست که به‌عنوان راه‌حلی برای مسائل مربوط به حریم خصوصی زنجیره‌ای معرفی شده‌اند و از اوایل سال 2014 در حال توسعه بوده‌اند. با این حال، راه‌حل‌های بسیار کمی تاکنون به بازار ارائه شده‌اند.
همچنین، این اولین بار نیست که بوترین درباره مفهوم آدرس های مخفی در اتریوم صحبت می کند. در ماه آگوست، آدرس‌های مخفی را به عنوان یک «رویکرد با فناوری پایین» برای انتقال ناشناس مالکیت توکن‌های ERC-721 – معروف به NFT، معرفی کرد.
یکی از بنیانگذاران اتریوم توضیح داد که مفهوم آدرس پنهان پیشنهادی نوع متفاوتی از حریم خصوصی نسبت به آنچه که دفتر کنترل دارایی های خارجی ایالات متحده (OFAC) در حال حاضر تورنادو کش را به خاطر آن تحریم می کند، ارائه می دهد. بر اساس گزارش ها:

می‌تواند انتقال دارایی‌های قابل تعویض اولیه مانند ETH یا ERC20های اولیه را پنهان کند، اما در افزودن حریم خصوصی به انتقال‌های مبهم ERC20 بسیار بد است و به هیچ وجه نمی‌تواند حریم خصوصی را به انتقال‌های NFT اضافه کند.

بوترین توصیه هایی را برای کسانی که در حال توسعه راه حل هستند ارائه کرد:

آدرس‌های اصلی مخفی را می‌توان به سرعت امروز پیاده‌سازی کرد و می‌تواند تقویت قابل توجهی برای حفظ حریم خصوصی کاربران در اتریوم باشد. برای حمایت از آنها به مقداری روی روی نیاز داریم. همانطور که گفته شد، نظر من این است که کیف پول ها به دلیل چالش های حفظ حریم خصوصی باید به یک مدل چندپخشی بومی تر حرکت کنند.

بوترین توضیح داد که آدرس‌های پنهان می‌توانند «نگرانی‌های قابلیت استفاده طولانی‌مدت» مانند مسائل بازیابی اجتماعی را ایجاد کنند. با این حال، او مطمئن است که همه این مشکلات را می توان به درستی و به موقع حل کرد. او توضیح داد:

در دراز مدت، این مشکلات قابل حل هستند، اما اکوسیستم آدرس رمزنگاری در درازمدت شبیه اکوسیستم هایی به نظر می رسد که به شدت به اثبات های دانش صفر وابسته هستند.