از آنجایی که فناوری بلاک چین از حوزه علم داده پدیدار شد، بسیاری از اصطلاحات مورد استفاده در رمزارزها و توکن ها مشابه اصطلاحاتی هستند که در این زمینه ها استفاده می شود. اصطلاح «توکن» یکی از آنهاست. یک نشانه در علم داده ارزش است. مانند یک عدد تولید شده به صورت تصادفی که به داده های حساس اختصاص داده می شود تا اطلاعات اصلی را پنهان کند. بنابراین در یک بلاک چین، توکن عددی است که به داده های ذخیره شده در بلاک چین اختصاص داده می شود. دارایی توکن «توکنیزاسیون» نامیده می شود. به عنوان یک ملک سرمایه گذاری، الف رمز امنیتی دارایی دیجیتالی که نمایانگر دارایی یا سایر حقوق است و ارزش را از یک دارایی یا کلاس دارایی به یک توکن منتقل می کند.
به بیان ساده، توکن های امنیتی شکل دیجیتالی سرمایه گذاری های سنتی مانند سهام، اوراق قرضه یا سایر دارایی های اوراق بهادار شده هستند. به عنوان مثال، شرکتی که مایل به افزایش سرمایه برای یک پروژه توسعه است، ممکن است تصمیم بگیرد به جای انتشار سهام، مالکیت شرکت خود را از طریق یک توکن دیجیتال صادر کند. سپس می تواند این توکن را به سرمایه گذاران در بورس ارائه دهد که از طریق همان توکن های امنیتی امکان پذیر است.
در زیر، در مورد توکن‌های امنیتی، نحوه عملکرد و تنظیم آنها و تفاوت آنها با سایر دارایی‌های دیجیتال بیشتر صحبت خواهیم کرد. برای آشنایی بیشتر با ما تا پایان مقاله همراه باشید.
آشنایی با توکن های امنیتی
- توکن های ایمن دارایی های دیجیتالی هستند که نشان دهنده حقوق مالکیت یا ارزش دارایی منتقل شده به توکن بلاک چین هستند.
- یک توکن امن با استفاده از توکن‌سازی ایجاد می‌شود، جایی که معیارهای سرمایه‌گذاری انتخاب می‌شوند. اطلاعات وارد بلاک چین می شود و سپس یک توکن ایجاد می کند.
- توکن‌های امن هنوز برای سرمایه‌گذاران خرد در دسترس نیستند، اما بسیاری از مؤسسات در حال توسعه و ارائه آنها هستند.
- کمیسیون بورس و اوراق بهادار باید توکن های امنیتی را تایید کند.
آشنایی با توکن های امنیتی
درک توکن سازی برای درک توکن های امنیتی بسیار مهم است. همه چیز را می توان برچسب گذاری کرد. شما می توانید یک توکن ایجاد کنید که نشان دهنده مالکیت و ثبت خودرو باشد. شماره شناسایی خودرو (VIN) را می توان همراه با نام مالک، آدرس و سایر اطلاعات مورد نیاز دولت برای ثبت خودرو رمزگذاری کرد. وزارت وسایل نقلیه موتوری ایالتی از یک برنامه رابط بلاک چین برای وارد کردن اطلاعات به بلاک چین خود استفاده می کند که یک رمز ثبت نام و مالکیت وسیله نقلیه ایجاد می کند.
یک توکن امنیتی به همین ترتیب ایجاد می شود، یک شرکت می تواند آنچه را که هست وارد کند و توکن تولید شود. سپس این شرکت این توکن را به سرمایه‌گذاران در یک صرافی یا دیگر پلت‌فرم‌های سرمایه‌گذاری مناسب ارائه می‌دهد و سپس مالکیت روی بلاک چین ثبت می‌شود.
ایده توکن کردن مالکیت یک شرکت یا دارایی لزوماً جدید نیست. به عنوان مثال، شرکت ها به سرمایه گذارانی که سهام می خرند، گواهی سهام کاغذی می دهند. گواهی کاغذی نشان دهنده مالکیت یا سایر حقوق اعطا شده به سرمایه گذار است. یک توکن امنیتی دیجیتال تفاوتی ندارد جز اینکه دیجیتالی است و فرآیند توکن سازی بلاک چین را طی کرده است.
توکن های امنیتی چه تفاوتی با ارزهای دیجیتال دارند؟
توکن های امنیتی و ارزهای دیجیتال تقریباً یکسان هستند. آنها توسط بلاک چین ایجاد و ذخیره می شوند و هر دو توکن هستند، اما تفاوت اصلی در هدف، هدف و استفاده واقعی آنها است. ارز دیجیتال برای استفاده به عنوان ارز، پول یا روش پرداخت در نظر گرفته شده است. در نظر گرفته شده است که توکن امنیتی همانند سهام، اوراق قرضه، گواهینامه ها یا سایر دارایی های سرمایه گذاری مورد استفاده قرار گیرد.
بسیاری از ارزهای دیجیتال معرفی شدند که قرار نبود به عنوان ابزار سرمایه گذاری مورد استفاده قرار گیرند. برای مثال، سرمایه‌گذاران و معامله‌گران متوجه شدند که وقتی بیت‌کوین در صرافی‌های ارز دیجیتال فهرست می‌شود، می‌توانند بازده قابل‌توجهی از بیت‌کوین کسب کنند. در نتیجه، سرمایه گذاران بیت کوین را به عنوان یک نشانه امنیتی می بینند، حتی اگر به این شکل طراحی نشده باشد.
توکن بومی اتریوم، اتر، برای استفاده برای پرداخت تراکنش ها در شبکه اتریوم توسعه یافته است. از این نظر، اتر یک ارز دیجیتال است. با این حال، از آنجایی که در بورس معامله می شود و ارزش آن در حال افزایش است، سرمایه گذاران آن را یک توکن امنیتی می دانند. با این حال، از آنجایی که BTC و ETH برای استفاده به عنوان توکن‌های امنیتی طراحی نشده‌اند و انتظار سودی از سوی توسعه‌دهندگان وجود ندارد، در حال حاضر معیارهایی برای در نظر گرفتن اوراق بهادار توسط SEC وجود ندارد.
آیا اتریوم یک توکن امنیتی است؟
توکن بومی اتریوم، اتر، یک توکن امنیتی نیست و قرار است در ماشین مجازی اتریوم برای پرداخت تراکنش ها استفاده شود. مالکان همچنین می توانند اتر خود را برای فرصتی برای تبدیل شدن به یک اعتبارسنجی شبکه و کسب درآمد بیشتر در هنگام وقوع طوفان به اشتراک بگذارند.
مزایا و انواع توکن های امنیتی چیست؟
• آسان برای استفاده: تنها با اتصال توکن به سیستم می توان اطلاعات ذخیره شده در آن را به سیستم مورد نظر منتقل کرد.
• افزایش امنیت ورود کاربر: همانطور که توضیح داده شد، توکن با هر اتصال یک رمز عبور شناسایی منحصر به فرد تولید می کند که امنیت احراز هویت را افزایش می دهد و در برابر حملات و نشت احتمالی محافظت می کند و از نشت اطلاعات جلوگیری می کند.
• امکان استفاده از احراز هویت چند عاملی: اگر توکن دارید، امکان استفاده از ترکیبی از چندین روش احراز هویت وجود دارد، به عنوان مثال می توانید از ترکیب یک حساب کاربری و یک توکن تعریف شده برای هر کاربر استفاده کنید. رمز توسط سیستم شناسایی می شود، بنابراین کاربر می تواند رمز عبور را وارد کرده و توکن را لینک کند و با ارائه پین به سیستم مورد نظر دسترسی پیدا کند.
• راه اندازی آسان: شرکت‌هایی هستند که این توکن‌های امنیتی را می‌سازند و می‌توانند آنها را برای افراد خاصی تنظیم کنند، بنابراین فقط با اتصال توکن به سیستم‌های الکترونیکی، این اطلاعات به سیستم منتقل می‌شود.
• قابلیت حمل: اگر کاربر اجازه دسترسی از راه دور به سیستم و شبکه مورد نظر را داشته باشد، می تواند توکن خود را با خود حمل کند.
• امکان ذخیره اطلاعات بیومتریک: این مزیت در برخی توکن ها وجود دارد، به عنوان مثال، برخی از توکن ها دارای حافظه ای هستند که می تواند اثر انگشت یا امضای یک فرد را ذخیره کند، بنابراین دسترسی به سازمان یا سایر پلتفرم ها را تسهیل می کند. یکی از این توکن ها کارت های هوشمندی هستند که افراد ورودی به سازمان برای احراز هویت و ثبت لحظه ورود خود استفاده می کنند، این نوع کارت های هوشمند عمدتاً برای تردد افراد درون سازمانی مورد استفاده قرار می گیرند.
آخرین کلمه
با توجه به توضیحات ارائه شده می توان بیان کرد که برای یک سازمان امن نیاز به شناسایی افراد داخل سازمان در هنگام ورود به سیستم ها می باشد و این شناسایی از طرق مختلفی قابل انجام است که یکی از متداول ترین آنها استفاده است. توکن‌های امنیتی در سخت‌افزار و نرم‌افزار هستند، زیرا این توکن‌ها و نرم‌افزارهای سازمانی می‌توانند به راحتی با کاربران ارتباط برقرار کرده و پیاده‌سازی شوند و از حملات احتمالی فیشینگ و سرقت هویت جلوگیری کنند.
