حوزه های عرضه و تقاضا چیست و چگونه می توان از آنها در معاملات ارزهای دیجیتال استفاده کرد؟

راه ها و روش های مختلفی برای تراکنش های موفق و سودآور در بازار ارز دیجیتال وجود دارد. از استراتژی های مختلف گرفته تا انواع الگوهای تحلیل تکنیکال که معامله گران به طور متفاوتی از آنها استفاده می کنند. اما در کنار همه این روش ها، شناخت حوزه عرضه و تقاضا بسیار مهم است و می تواند تحلیل معامله گران بازار را به واقعیت نزدیک کند. در این مقاله به مفهوم حوزه عرضه و تقاضا در بازار ارزهای دیجیتال و نحوه استفاده از آن در معاملات می پردازیم.

تعریف عرضه و تقاضا در معاملات

عرضه و تقاضای ارزهای دیجیتال بر قیمت آنها تأثیر می گذارد. در معاملات، عرضه نشان دهنده تعداد و درجه فعالیت فروشندگان است، در حالی که تقاضا نشان دهنده تعداد و میزان فعالیت خریداران است.

هجوم خریداران معمولا قیمت ها را بالا می برد، در حالی که افزایش تعداد فروشندگان باعث کاهش قیمت ها می شود. هدف استراتژی های معاملاتی عرضه و تقاضا، بهره برداری از دوره های مازاد عرضه یا تقاضا است. یعنی معامله گران می خواهند زمانی که قیمت ها پایین است (مازاد عرضه) خرید کنند و زمانی که قیمت ها بالا است (تقاضای مازاد) بفروشند.

حوزه های عرضه و تقاضا کدامند؟

منطقه عرضه جایی است که عرضه یک ارز دیجیتال از تقاضای آن بیشتر است. بنابراین در این مناطق ممکن است قیمت کاهش یابد و وارد روند نزولی شود. برعکس، منطقه تقاضا جایی است که تقاضا برای یک ارز دیجیتال از عرضه آن بیشتر است. در این مناطق قیمت می تواند افزایش یابد و نمودار آن شکل صعودی به خود بگیرد.

در بازار ارزهای دیجیتال، نهنگ ها یا سرمایه گذاران نهادی اغلب با فعالیت قابل توجه خود روند بازار را تعیین می کنند. یافتن مناطق عرضه و تقاضا می تواند برای تشخیص روندهای بازار بسیار مفید باشد، اما شناسایی آنها در نمودار قیمت به سادگی امکان پذیر نیست. با این حال، الگوها و نشانه‌هایی وجود دارد که می‌توان از آنها برای شناسایی دقیق‌تر حوزه‌های عرضه و تقاضا استفاده کرد.

امواج تکانشی

حرکات ناگهانی و شدید قیمت، که با شمع های سبز یا قرمز بزرگ در نمودار نشان داده می شود، می تواند به ما در شناسایی حوزه های تقاضا و عرضه کمک کند. یک موج متحرک رو به بالا (تقاضا بالا) از شمع های سبز بزرگ در جهت بالا تشکیل می شود. یک موج ماشه نزولی (مازاد عرضه) از شمع های قرمز نزولی بزرگ تشکیل شده است.

یک موج ماشه صعودی می تواند نشان دهنده خروج بازار از یک منطقه تقاضا باشد. یعنی در محدوده اولیه روند صعودی تقاضای زیادی وجود داشت. در نتیجه، یا شاهد برگشت به سمت یک روند صعودی بوده ایم یا روند صعودی ادامه یافته است. همچنین، در محدوده اولیه یک موج محرک نزولی، احتمالاً عرضه قابل توجهی وجود داشت، بنابراین یا یک روند صعودی را به یک روند نزولی معکوس کردیم یا روند نزولی ادامه داشت.

انواع مناطق عرضه و تقاضا

تفاوت های مهمی بین الگوهای برگشتی صعودی یا نزولی و الگوهای ادامه در نمودارهای قیمتی که سرمایه گذاران استفاده می کنند وجود دارد. درک بهتر این الگوها می تواند انواع مختلف حوزه های عرضه و تقاضا را آشکار کند.

الگوهای معکوس

این الگوها نشان می دهد که قیمت از یک روند صعودی وارد یک روند نزولی شده است یا برعکس.

مدل Drop-Base-Rally

در این الگو، قیمت به سمت پایین حرکت می کند (Drop)، سپس برای مدتی در یک محدوده باقی می ماند (Base) و سپس جهت خود را به سمت بالا تغییر می دهد (Rally). در این مورد، محدوده Base می تواند یک منطقه مهم تقاضا باشد.

مدل Rally-Base-Drop

در این الگو، قیمت به سمت بالا حرکت می کند (رالی)، سپس برای مدتی در یک محدوده باقی می ماند (پایه)، و سپس جهت خود را به سمت پایین تغییر می دهد (نزول). در این مورد، محدوده Base می تواند یک منطقه تحویل مهم باشد.

الگوهای ادامه روند

این الگوها زمانی اتفاق می‌افتند که قیمت سعی می‌کند با تشکیل یک پایه پس از یک حرکت بالا یا پایین، جهت را تغییر دهد، اما شکست می‌خورد و روند قبلی ادامه می‌یابد. توجه داشته باشید که اگرچه این الگوها مهم هستند، اما اعتبار کمتری نسبت به الگوهای معکوس روند دارند و سرمایه گذاران کمتر احتمال دارد که تحلیل خود را بر اساس این الگوها قرار دهند.

مدل Drop-Base-Drop

در این الگو، قیمت به سمت پایین حرکت می کند (نزولی)، سپس برای مدتی در یک محدوده باقی می ماند (پایه)، و سپس روند نزولی را با قدرت (نزولی) ادامه می دهد. در این مورد، محدوده Base می تواند یک منطقه تحویل مهم باشد.

الگوی رالی-پایه-رالی (صعودی)

در این الگو، قیمت به سمت بالا حرکت می کند (رالی)، سپس برای مدتی در یک محدوده باقی می ماند (پایه)، و سپس به حرکت خود ادامه می دهد (رالی). در این مورد، محدوده Base می تواند یک منطقه مهم تقاضا باشد.

چگونه منطقه عرضه و تقاضا را پیدا کنیم

معامله گران ارزهای دیجیتال از شاخص های مختلفی برای تجزیه و تحلیل نمودار قیمت و یافتن حوزه های عرضه و تقاضا استفاده می کنند. یکی از این شاخص ها سطوح حمایت و مقاومت است. سطح حمایت جایی است که قیمت در یک روند نزولی به دلیل افزایش تقاضا متوقف می شود. سطح مقاومت جایی است که در یک حرکت صعودی، با ایجاد فشار فروش، رشد قیمت متوقف شده و جهت آن تغییر می کند. همچنین می توانید از شاخص مهم و محبوب دیگری به نام سطوح فیبوناچی استفاده کنید. این شاخص به شناسایی نکات مهم و کلیدی در حوزه عرضه و تقاضا کمک می کند.

خطرات استفاده از استراتژی عرضه و تقاضا در تجارت

تجارت با استفاده از مناطق عرضه و تقاضا، علاوه بر چالش های معمول بازار ارزهای دیجیتال، خطرات خاص خود را نیز به همراه دارد که عبارتند از:

شکست جعلی

اگر قیمت در یک جهت از منطقه تقاضا یا عرضه خارج شود، سپس بلافاصله در جهت مخالف حرکت کند، اولین حرکت قیمت را شکست کاذب می نامند. به شکل زیر نگاهی بیندازید.

می بینیم که قیمت ابتدا از سطح مقاومت بالایی خود عبور کرده و از منطقه پایه خارج می شود. با در نظر گرفتن این شکست، خریدی انجام می دهید، اما قیمت بلافاصله پایین می آید و ضرر می کنید.

بدون در نظر گرفتن اخبار و احساسات بازار

استراتژی های معاملاتی عرضه و تقاضا از تحلیل تکنیکال نمودارهای قیمت برای تصمیم گیری استفاده می کنند. در حالی که گاهی این اخبار مربوط به یک رویداد اقتصادی است که می تواند به طور ناگهانی جو بازار و روند قیمت ها را تغییر دهد. در نتیجه نادیده گرفتن این اخبار و اطلاعات می تواند تحلیل حوزه های عرضه و تقاضا را بی فایده کند.

وابستگی به عرضه و تقاضا

شناسایی حوزه های عرضه و تقاضا ابزار ارزشمندی برای سرمایه گذاران است. اما بهتر است در کنار سایر استراتژی ها و تحلیل های بنیادی از آن استفاده کنید تا بهترین نتیجه را بگیرید. به همین دلیل است که بسیاری از سرمایه گذاران از مناطق عرضه و تقاضا نه به تنهایی، بلکه برای تأیید ارزهای استراتژی های تجاری شخصی خود استفاده می کنند.

نتیجه

معامله گران در بازار ارزهای دیجیتال سعی می کنند از نوسانات قیمت برای کسب حداکثر سود استفاده کنند. حوزه های عرضه و تقاضا می توانند کمک زیادی به شناسایی نقاط خرید و فروش مناسب و کاهش ریسک معاملات در شرایط نوسان کنند. با این حال، استفاده از آن مستلزم تجربه و مهارت کافی و دانش عمیق بازار از سوی معامله گر است. بنابراین توصیه می شود برای نتیجه بهتر علاوه بر استراتژی عرضه و تقاضا از روش های مدیریت ریسک و چارچوب معاملاتی منظم و کارآمد استفاده شود.