کیف پول حضانتی و غیر حضانتی

در بازار ارزهای دیجیتال، انواع مختلفی از کیف پول ارزهای دیجیتال وجود دارد که کاربران می توانند از آنها برای ذخیره و نگهداری ارزهای دیجیتال خود استفاده کنند. کیف پول ارزهای دیجیتال گزینه امن تری برای ذخیره ارزهای دیجیتال است. کیف پول‌های ارز دیجیتال شامل کیف‌پول‌های سخت‌افزاری، نرم‌افزاری، کیف‌پول‌های نگهدارنده و غیرحضوری است. در این مقاله مروری پرتفوی نگهداری و غیر حضانت و ویژگی های آنها را با هم مقایسه خواهیم کرد.

کیف پول غیر حضانت چیست؟

کیف پول غیر حضانت (بدون حبس) این یک کیف پول ارز دیجیتال است که به کاربران امکان کنترل کلید خصوصی خود را می دهد، بنابراین از امنیت بسیار بالایی برخوردار هستند. علاوه بر کنترل دارایی‌های دیجیتالی کاربران، کیف پول‌های غیرقانونی ثابت می‌کنند که آن دارایی‌ها متعلق به کاربر است.

با استفاده از این کیف پول، کاربران دیگر نیازی به اعتماد به شخص ثالث ندارند و مسئول گم شدن کلیدهای خود هستند، بنابراین باید اقدامات لازم را برای حفاظت از دارایی های دیجیتال خود انجام دهند. پس از خرید ارزهای دیجیتال، کاربران باید تصمیم بگیرند که کدام کیف پول را برای ذخیره دارایی های خود انتخاب کنند.

کیف پول غیر حافظ به دلیل امنیت بالا و عدم تداخل و کنترل توسط افراد دیگر برای کاربرانی که حجم بالایی از ارزهای دیجیتال را خرید و فروش می کنند مناسب است.

سرمایه‌گذاری در ETF و ETP از دیگر راه‌حل‌های پورتفولیو هستند. این راه حل های جدید به ویژه در میان سرمایه گذاران نهادی که می خواهند بیشتر روی توکن ها و ارزهای رمزنگاری شده سرمایه گذاری کنند، محبوب شده اند. گزینه هایی که آنها برای سرمایه گذاری در بازار ارزهای دیجیتال ارائه می دهند نیازی به تراکنش های بلاک چین یا مدیریت کلید ندارند. آنها با دریافت کارمزدهای بالاتر، برخی از ارزهای دیجیتال و جفت های معاملاتی را در معرض دید صرافی ها قرار می دهند.

انواع کیف پول های غیر حضانت

کیف پول های غیر حافظ ممکن است مبتنی بر مرورگر باشند. کیف پول های غیر حافظ را می توان به عنوان نرم افزار روی تلفن های همراه و رایانه یا به عنوان دستگاه های سخت افزاری قرار داد، اما کیف پول های سخت افزاری امن ترین راه برای ذخیره و پشتیبانی از ارزهای دیجیتال است. کیف پول‌های سخت‌افزاری، کیف پول‌های رمزنگاری هستند که شبیه یک دستگاه ذخیره‌سازی USB هستند و صفحه‌ای با دکمه‌های آنالوگ دارند. کاربران باید کیف پول سخت افزاری خود را زمانی که از آن استفاده نمی کنند خاموش کنند.

کاربران همچنین باید در هنگام تراکنش، این کیف پول را از طریق درگاه بلوتوث یا USB به گوشی یا رایانه خود متصل کنند. این کیف پول در حین انجام تراکنش از نظر فنی به اینترنت متصل است، اما امضای تراکنش‌ها که قبل از ارسال آنلاین به بلاک چین برای تایید، با کلیدهای خصوصی انجام می‌شود، در بدافزار کیف پول سخت‌افزاری روی تلفن‌های همراه و کامپیوتر کاملا آفلاین انجام می‌شود. نمی تواند به دارایی های دیجیتال افراد دسترسی داشته باشد و بر آن تأثیر بگذارد.

کیف پول های غیر حافظ مسئولیت کامل حفظ کلید و کیف پول را به کاربر می دهند، بنابراین در صورت مفقود شدن یا آسیب دیدن کیف پول، رمز فراموش می شود و اگر اقدامات احتیاطی برای بازیابی کیف پول انجام نشود، برای همیشه دیجیتال گم می شود. کیف پول های غیر حافظ به دلیل حجم زیادی از دارایی های دیجیتالی که دارند، باید دارای رمز عبور باشند و هیچ کس جز کاربر نباید این رمز عبور را بداند و حتی نباید به کیف پول سخت افزاری دسترسی فیزیکی داشته باشد، زیرا می توانند دارایی های خود را بدون نیاز به سرقت ببرند. دانش کاربران از طریق رمز عبور و پین.

عبارت بازیابی یا آغازین

اگر کاربران دسترسی به کیف پول را از دست بدهند یا رمز عبور را فراموش کنند، می توانند اطلاعات خود را از طریق روش نگهداری بازیابی کنند. روش کار به این صورت است که کاربران 12، 18 یا 24 کلمه را به عنوان یک رشته متوالی ایجاد می کنند که هنگام تنظیم کیف پول ارز دیجیتال نمایش داده می شود. این رمز عبور و همچنین رمز عبور باید خصوصی نگه داشته شود و به روشی کاملا امن ذخیره شود. این بیانیه بازیابی باعث می شود که کیف پول ارز دیجیتال کاربر در هر دستگاه دیگری بازیابی شود و دسترسی کامل به تمام دارایی های رمزنگاری مرتبط با کلید خصوصی کاربر را فراهم می کند. با استفاده از این عبارت بازیابی، کاربر می تواند کیف پول خود را حتی بدون دسترسی فیزیکی به کیف پول سخت افزاری بازیابی کند.

پورتفولیوی حضانت چیست؟

در کیف پول حضانت، کلید خصوصی کاربران توسط شخص دیگری کنترل می شود. بنابراین، کاربران باید برای حفظ دارایی های دیجیتال خود به شخص ثالث اعتماد کنند. این نهادها ضمن حفظ دارایی های دیجیتالی کاربران، مسئولیت تجارت و ارسال ارزهای دیجیتال کاربران را نیز بر عهده دارند. کیف پول حافظ مسئولیت شخصی را کاهش می‌دهد و از متولی می‌خواهد کارهایی را انجام دهد که معمولاً صرافی ارز دیجیتال است.

کیف‌پول‌های حضانت اغلب آنلاین هستند. هنگامی که کاربران برای اولین بار ارز دیجیتال را خریداری می کنند، ارز دیجیتال خریداری شده به یک کیف پول نگهبانی که به صرافی مرتبط است منتقل می شود. بنابراین، صرافی کنترل کلیدهای خصوصی کاربران را در اختیار می گیرد، بنابراین مهم است که صرافی انتخابی یک صرافی معتبر و قابل اعتماد برای اطمینان از امنیت دارایی های ذخیره شده در آن باشد. کیف پول‌های نگهدارنده نسبت به کیف‌پول‌های غیر حافظ امنیت کمتری دارند و برای حجم کم تراکنش‌های ارز دیجیتال مناسب‌تر هستند.

علیرغم امنیت پایین در کیف‌پول‌های نگهدارنده، برخی از کاربران همچنان ترجیح می‌دهند از این کیف پول برای ذخیره و ذخیره ارزهای دیجیتال خود استفاده کنند، زیرا نسبت به کیف‌پول‌های غیر حافظ مسئولیت کمتری دارند و کار با آن‌ها راحت‌تر است. علاوه بر این، اگر رمز عبور در کیف پول های غیر حافظ گم شود، می تواند فاجعه مالی جبران ناپذیری را برای کاربران به همراه داشته باشد، در حالی که کاربرانی که کیف پول حضانت هنگامی که رمز عبور خود را فراموش کردند، می توانند به راحتی آن را از طریق صرافی بازیابی کنند. کاربران کیف پول نگهدارنده باید تمام اقدامات امنیتی توصیه شده توسط صرافی را برای افزایش امنیت دارایی های خود انجام دهند.

انتخاب کیف پول حافظ یا غیر حافظ بستگی به شرایط و الزامات کاربران دارد و هر کدام از آنها طبق شرایط خود از یکی از این دو کیف پول یا ترکیبی از این دو استفاده می کنند.