در توسعه اینترنت، رویدادهای مهمی نقش داشتند که می توان از آنها برای تقسیم فرآیند به مراحل مختلف استفاده کرد. ایجاد اولین شبکه های کامپیوتری در مقیاس بزرگ در دهه 1960، توسعه یک سیستم پست الکترونیکی در دهه 1970، ایجاد اینترنت در اواخر دهه 1970، راه اندازی شبکه جهانی وب در سال های 1990 قرن گذشته. و ایجاد اولین مرورگرها و موتورهای جستجو در اواخر دهه 1990 از جمله این مراحل مهم تلقی می شود. اینترنت پس از هر یک از این رویدادها دستخوش تغییرات قابل توجهی شده است. تمامی این مراحل نقش موثری در ایجاد اینترنت به شکل کنونی آن داشته است. توسعه بلاک چین نیز مراحل مختلفی را پشت سر گذاشته است که با پیشرفت ها و اختراعات مهم مشخص می شود. فناوری بلاک چین احتمالاً در آینده شاهد توسعه گسترده تری خواهد بود. با این حال، کارشناسان تاریخچه بلاک چین را به 3 مرحله مهم تقسیم کرده اند. در این مقاله مروری 3 نسل از فناوری بلاک چین ما پرداخت می کنیم
3 نسل از فناوری بلاک چین
بلاک چین: این کلمه معمولاً با بیت کوین و ارزهای دیجیتال مرتبط است و در حالی که اشتباه نیست، این فناوری بسیار فراتر از ارز دیجیتال است. برای ورود به موضوع، می‌خواهیم سه نسل فناوری بلاک چین و چگونگی تکامل این فناوری را تحلیل کنیم. خوب، عالی است، اما بلاک چین دقیقا چیست؟ اساساً، بلاک چین یک دفتر کل است که بین چندین رایانه در سراسر جهان توزیع شده است و می تواند توسط هر کسی با اتصال آنلاین مدیریت شود.
نکته جالب در مورد بلاک چین این است که داده ها تحت مالکیت یا مدیریت یک شخصیت مرکزی نیستند (غیرمتمرکز هستند) و داده ها پس از اضافه شدن به دفتر کل قابل ویرایش یا دستکاری نیستند. اما بلاک چین نیز یک زمینه در حال تکامل است که (مانند وب) با یک ایده هیجان انگیز متولد شده و با هر تکرار گسترش می یابد.
مرحله 1: بیت کوین و ارزهای دیجیتال
نسل اول از 3 نسل از فناوری بلاک چین، بیت کوین و ارزهای دیجیتال. ساتوشی ناکاموتو، توسعه‌دهنده بیت‌کوین، بلاک‌چین را که در حال حاضر در یک کاغذ سفید در مورد ارز دیجیتال بیت‌کوین وجود دارد، تشریح کرد. بلاک چین در زمینه های مختلفی مورد استفاده قرار می گیرد، اما به طور خاص برای ارز دیجیتال بیت کوین و تحقق اهداف آن طراحی و پیاده سازی شده است. در مراحل اولیه، بلاک چین یک دفتر کل عمومی مشترک ایجاد کرد که از یک شبکه ارز دیجیتال پشتیبانی می کند.
ایده بلاک چین ساتوشی از بلوک های 1 مگابایتی (MB) اطلاعات برای تراکنش های بیت کوین استفاده می کند. بلوک ها از طریق یک فرآیند تأیید رمزنگاری پیچیده به یکدیگر مرتبط می شوند و یک زنجیره تغییر ناپذیر را تشکیل می دهند. فناوری بلاک چین بسیاری از ویژگی‌های اصلی این سیستم‌ها را، حتی در شکل اولیه‌شان، ایجاد کرد که امروزه نیز باقی مانده است. در واقع، بلاک چین بیت کوین از اولین مراحل ایجاد خود تا حد زیادی بدون تغییر باقی مانده است.
بیت کوین به عنوان یکی از پرطرفدارترین و شناخته شده ترین ارزهای دیجیتال دارای ویژگی هایی مانند تعداد محدود بیت کوین، نیمه ناشناس بودن تراکنش ها، برگشت ناپذیری تراکنش ها، فسادناپذیری بیت کوین، قابل حمل بودن مکان آسان تری است و… البته این ارز دیجیتال خالی از ایراد نیست و دارای معایبی از جمله ریسک و نوسان زیاد، دخالت احتمالی دولت، کاهش تورم و ناقص و توسعه یافتگی آن است.
مرحله 2: قراردادهای هوشمند
یکی دیگر از 3 نسل فناوری بلاک چین، قراردادهای هوشمند است. پس از مدتی، توسعه‌دهندگان به این نتیجه رسیدند که بلاک چین، فراتر از ثبت تراکنش‌ها، امکانات بسیار بیشتری دارد. به عنوان مثال، بنیانگذاران اتریوم تصمیم گرفتند از امکانات بلاک چین برای دارایی ها و قراردادهای اعتماد استفاده کنند. بنابراین، اتریوم نشان دهنده نسل دوم فناوری بلاک چین است. ظهور قراردادهای هوشمند نوآوری اصلی اتریوم بود. به طور معمول، در دنیای کسب و کار اصلی، قراردادها بین دو نهاد جداگانه مدیریت می شوند که گاهی اوقات نهادهای دیگر را در فرآیند نظارت درگیر می کنند.
قراردادهای هوشمند مجموعه ای از کدهای پیشرفته هستند که روی بلاک چین قرار می گیرند و مدیریت می شوند. احتمال خطا و فساد در قراردادها از طریق قراردادهای هوشمند به صفر رسیده است. قراردادهای هوشمند بسیار سریع و بسیار امن هستند. البته از آنجایی که به توسعه دهندگان و برنامه نویسان زیادی نیاز دارد، هزینه قراردادهای هوشمند بالاست. قراردادهای هوشمند نیز کاملاً غیرمتمرکز هستند زیرا هیچ سازمان یا دولتی آنها را کنترل نمی کند و فقط توسط رایانه های سراسر جهان کنترل می شوند.
استفاده از فناوری بلاک چین وجه تمایز قراردادهای هوشمند از قراردادهای معمولی است و اعتماد کاربران به واسطه ها را غیرضروری می کند. با توجه به ویژگی اصلی بلاک چین که توزیع می شود، زمانی که قراردادهای هوشمند بر روی فناوری بلاک چین ثبت می شوند، بین تمام گره هایی که عضو بلاک چین هستند به اشتراک گذاشته می شود و همه اعضا یک کپی از آن خواهند داشت. در نتیجه، امکان دستکاری وجود ندارد زیرا توسط یک سرور متمرکز اجرا نمی شود، بلکه توسط همه اعضای زنجیره بلوکی اجرا می شود.
موضوع دیگر در قراردادهای هوشمند، اوراکل ها هستند که داده های لازم برای قراردادهای هوشمند را ارائه می دهند. اوراکل ها در معرض خطراتی هستند و اگر هکرها به اوراکلز دسترسی پیدا کنند، مشکل بزرگی در شبکه قراردادهای هوشمند ایجاد می کند. اطلاعات دنیای واقعی از طریق اوراکل ها در اختیار قراردادهای هوشمند قرار می گیرد و بدین ترتیب پردازش داده های قراردادهای هوشمند تکمیل می شود. بنابراین، قراردادهای هوشمند را نیز می توان جزو سه نسل فناوری بلاک چین به حساب آورد.
مرحله سوم: آینده
Cardano/Polkadot/Ethereum 2.0 (Cardano/Polkadot/Ethereum 2.0)
ما در حال رسیدن به نسل سوم از 3 نسل فناوری بلاک چین هستیم. در حالی که نسل اول و دوم در نوآوری استثنایی هستند، چند مشکل عمده وجود دارد که از آنها رنج می برند. یکی از مسائل مهم مقیاس پذیری است. اساساً افراد زیادی هستند که سعی در انجام تراکنش دارند و فضای کمی برای آن در بلاک چین وجود دارد. این ما را به یاد مشکل کلاسیک “آشپزهای زیاد و آشپزخانه های بسیار کم” می اندازد.
به این موضوع فکر کنید: مانند یک استارتاپ، یک شرکت می تواند کل دفتر خود را با یک کیک راه اندازی راه اندازی کند. با رشد شرکت، تعداد افرادی که این کیک را می خوردند افزایش یافت، اما اندازه کیک ثابت ماند. این بدان معنی است که افراد بیشتری سهم کمتری دریافت می کنند و همچنین باید در صف کیک منتظر بمانند. مقیاس پذیری بیت کوین به همین صورت عمل می کند: تنگناها زمانی رخ می دهند که افراد زیادی سعی می کنند همزمان تراکنش انجام دهند. این به معنای تاخیر (که برای یک سیستم مالی پایدار نیست) و کارمزدهای بالا است که موانعی برای پذیرش به ویژه در کشورهای در حال توسعه است.
همانطور که گفته شد، مقیاس پذیری یکی از مشکلات اصلی بلاک چین است. مقیاس پذیری توانایی سیستم برای رسیدگی به حجم زیاد کار است. سیستم‌های بلاک چین مقیاس‌پذیر نشان می‌دهند که بلاک چین با تنظیم برخی پارامترهای سیستم یا اصلاح مکانیسم اجماع به TPS بالاتری نسبت به سایر سیستم‌های موجود دست یافته است. بلاک چین های مقیاس پذیر شامل 4 کلاس هستند که عبارتند از: مقیاس بیت کوین، مقیاس اثبات کار، مقیاس گذاری الگوریتم BFT و بلاک چین های مقیاس پذیر.
محققان بلاک چین قصد دارند سطح پایین‌تری از مقیاس‌پذیری ایجاد کنند تا با افزایش اندازه شبکه، قدرت شبکه کمتر از خطی رشد کند. شبکه روشنایی و اشتراک گذاری به عنوان راه حل های مقیاس پذیر برای مشکل مقیاس پذیری بلاک چین شناخته می شوند. شاردینگ به معنای تقسیم کل شبکه به زیرشبکه هایی به نام خرده است.
بلاک چین های غیرمتمرکز، بلاک چین های ایده آلی هستند، زیرا می توانند هزاران تراکنش را در ثانیه پردازش کنند. آنها همچنین در برابر حملات 51٪ و حملات Sybil یا Denial of Service مقاوم هستند. بلاک چین که از الگوریتم اثبات کار اجماع استفاده می کند، از نظر فناوری در برابر حملات مقاوم است. ریپل یکی از بلاک چین های سریع، امن و متمرکز است.
بیت کوین در پردازش تراکنش ها نیز مشکل دارد. ارزهای دیجیتال جدید سعی کرده اند بلاک چین خود را به گونه ای طراحی کنند که دیگر با این مشکل مواجه نشوند. بنابراین، مقیاس پذیری یکی از مهم ترین پیشرفت هایی است که می تواند مسیر توسعه بلاک چین را هموار و آسان کند.
پروژه‌های نسل سوم بلاک چین با در نظر گرفتن این موضوع طراحی شده‌اند و این فناوری به‌طور خودکار مشکلات مقیاس‌پذیری را در صورت بروز حل می‌کند. اساساً در صورت نیاز، کیک بیشتری به صورت خودکار خریداری می شود، بنابراین هیچ کس مجبور نیست منتظر یک تکه باشد.
مشکل دیگری که پروژه های نسل سوم بلاک چین حل می کنند، قابلیت همکاری است. همانطور که نمی توانید آیفون را با شارژر سامسونگ شارژ کنید، اولین تکرارهای بلاک چین نیز نمی توانند با یکدیگر تعامل داشته باشند. اگرچه ممکن است مشکل بزرگی نباشد، قابلیت همکاری در واقع برای رونق صنعت بسیار مهم است.
جهان به همکاری و سیستم‌هایی متکی است که در آن اطلاعات و داده‌ها را می‌توان در پلتفرم‌ها به اشتراک گذاشت، و این بسیار مهم است. پروژه‌هایی مانند Cardano و Polkadata (DOT) از همان ابتدا ویژگی‌های قابلیت همکاری را در بلاک چین‌های خود ایجاد کردند، به این معنی که می‌توانند به طور یکپارچه با سایر بلاک چین‌ها کار کنند.
آخرین کلمه
با وجود 3 نسل ذکر شده از فناوری بلاک چین، باید گفت که فناوری بلاک چین همواره در حال کشف و پیاده سازی اپلیکیشن ها و افزودن بر قابلیت های آن است. به همین دلیل است که حامیان بلاک چین آن را بسیار جذاب و با آینده ای روشن می دانند. با پیشرفت هایی که از نسلی به نسل دیگر صورت می گیرد، باور اینکه قدم بعدی برای بلاک چین پذیرش انبوه این فناوری است، چندان خوش بینانه نیست.
ما در حال حاضر شروع به دیدن این موضوع کرده‌ایم که چگونه و کجا می‌توان از آن در مواردی مانند قابلیت DeFi استفاده کرد، زیرا شرکت‌ها آن را به سیستم‌های تحویل خود وارد می‌کنند و هنر و بازی‌ها پای خود را در دنیای دیجیتال پیدا می‌کنند.
این بدان معناست که شانس خوبی وجود دارد که به تونلی خیره شویم که در آن این فناوری به طور اساسی نحوه استفاده ما از فضای آنلاین را تغییر دهد (با حفظ حریم خصوصی بیشتر، امنیت بیشتر و پتانسیل بیشتر کاربر محور بودن، و ما هیجان زده هستیم it.IT ) به طور خلاصه سه نسل از فناوری بلاک چین عبارتند از:
- بلاک چین های نسل اول برای بهبود سیستم های مالی موجود با ارائه یک پلت فرم پولی غیرمتمرکز طراحی شده اند که کنترل را به دست مردم باز می گرداند.
- بلاک چین های نسل دوم لایه ای از “شرایط” را به تراکنش ها اضافه می کنند تا افراد بتوانند به جای اتکا به واسطه ها، بر سر شرایط قراردادهای هوشمند توافق کنند.
- هدف بلاک چین های نسل سوم رفع کاستی های اساسی مانند مقیاس پذیری و قابلیت همکاری است، به این معنی که بلاک چین می تواند از پذیرش انبوه پشتیبانی کند و از مشکلاتی مانند زمان آهسته تراکنش و سیستم های بسته جلوگیری کند.
آینده بلاک چین و کاربردهای آن بسیار هیجان انگیز است و ما فقط می توانیم ببینیم که به کجا می تواند برسد.
