نشانه در یک مفهوم کلی، به یک قطعه بسیار کوچک از سخت افزار اشاره دارد که برای ورود کاربر به یک سرویس کامپیوتری استفاده می شود. رمز امنیتی به صورت الکترونیکی برای اقدامات امنیتی مانند احراز هویت مشتری، که یک کلید الکترونیکی برای دسترسی به سیستم است، استفاده می شود. برخی دیگر از توکن ها از امضای دیجیتال استفاده می کنند و برای شناسایی اطلاعات بیومتریک مانند اثر انگشت استفاده می شوند.
این توکن ها مانند USB طراحی شده اند و از بلوتوث استفاده می کنند. اینها استفاده های رایج از توکن هایی بود که در حال حاضر توسط برخی سازمان ها مانند سازمان اسناد و املاک و اسناد، کانون سردفتران و بانک ها استفاده می شود. در دنیای ارزهای دیجیتال، اصطلاح توکن را بیشتر می شنوید. توکن‌های ارز دیجیتال به معنای ارزهای دیجیتالی هستند که بر خلاف بیت‌کوین و اتریوم، بلاک چین خود را ندارند و بر روی بلاک چین‌های موجود ساخته می‌شوند.
توکن ارز دیجیتال در واقع واحد حساب آن ارز دیجیتال است. توکن ارز دیجیتال با سکه ارز دیجیتال متفاوت است. یک سکه به شبکه بلاک چین خود وابسته است، یعنی بر روی پلتفرم بلاک چین خود ساخته و اجرا می شود، اما یک توکن دارای بلاک چین مستقل نیست و بر روی زنجیره های بلاک چین موجود مانند بیت کوین یا اتریوم ساخته می شود. توکن ها را می توان برای سرمایه گذاری، ذخیره ارزش یا خرید استفاده کرد. کریپتوکارنسی ها ارزهای دیجیتالی هستند که برای تسهیل تراکنش ها (انجام و دریافت پرداخت) در بلاک چین استفاده می شوند. به عبارت ساده تر، توکن های ارز دیجیتال قابلیت تبادل و انتقال دیجیتال دارایی ها را بین افراد دارند.
منشأ ایجاد نشانه چیست؟
هر پلتفرمی متشکل از قراردادهای هوشمند و یک زبان برنامه نویسی سطح بالا می تواند برای ایجاد هر توکن ارز دیجیتال استفاده شود. در حال حاضر شبکه بلاک چین اتریوم میزبان بیش از 80 درصد توکن های بازار است که به این معنی است که بیشترین تعداد توکن ها در بلاک چین اتریوم منتشر شده است. بعد از اتریوم می توان به Binance China، IAS، Cosmas، Tezos و Tron اشاره کرد.
کاری که در حال انجام است نشانه این را می توان یک مزیت دانست که ایجاد آن زمان زیادی نمی برد و می توان آن را در کمتر از یک ساعت و با هزینه بسیار کمتر از ایجاد یک سکه ایجاد کرد، اما چیزی که باید در نظر داشته باشید این است که ایجاد توکن به تنهایی نمی تواند ارزش تضمینی
سادگی ایجاد توکن، کلاهبرداران را قادر می‌سازد تا توکن‌های بی‌ارزش بسازند و از آنها برای ارتکاب کلاهبرداری استفاده کنند. به همین دلیل و برای اینکه یک توکن ارزش داشته باشد، باید در یک پروژه عملی استفاده شود یا به بسیاری از صرافی های مورد اعتماد اضافه شود که کار آسانی نیست. متأسفانه بیشتر توکن هایی که ایجاد و به بازار عرضه می شوند، ارزش خاصی ندارند و تنها برای افزایش سرمایه توسعه دهندگان خود عرضه می شوند.
به عنوان مثال، در سال 2017، توکن های جدید بدون ارزش و به عنوان پروژه های کلاهبرداری وارد بازار شدند و با پیش فروش سرمایه گذاران ناآگاه موفق به کلاهبرداری چند میلیون دلاری شدند.
توکن های ارز دیجیتال چگونه ایجاد می شوند؟
ایجاد توکن ارز دیجیتال به دانش فنی خاصی بخصوص برای کسانی که با برنامه نویسی آشنا هستند نیاز ندارد. برای ایجاد توکن در پلتفرم بلاک چین، به توسعه دهندگان نیاز دارید. برای مثال شما انجام می دهید نشانه در پلتفرم اتریوم، باید مقداری اتر خرج کنید تا ماینرهای شبکه اتریوم بتوانند تراکنش را برای ایجاد توکن تایید کنند.
انواع توکن ارز دیجیتال
توکن های ارز دیجیتال به 4 دسته تقسیم می شوند. این بخش بر اساس دستورالعمل های FINMA، موسسه تنظیم کننده های مالی سوئیس است و عبارتند از: اوراق بهادار، سهام، برنامه های کاربردی و پرداخت ها.
توکن های امن: بیشتر عرضه‌های اولیه سکه (ICO) توکن‌های امنیتی هستند که خریداران برای کسب سود در آنها سرمایه‌گذاری می‌کنند.
توکن های سهام: به یک توکن گفته می شود که نشان دهنده سهام یا حقوق صاحبان سهام یک شرکت است.
نشانه توکن های مفید: توکن های ابزار عرضه محدود برای دسترسی افراد به یک محصول یا خدمات ایجاد می شوند.
نشانه های پرداخت: هدف از ایجاد توکن پرداخت، پرداخت برای کالاها و خدمات است.
چرا باید از توکن ها استفاده کنید؟
همانطور که گفتیم، کاری که استفاده از توکن انجام می دهد صرفه جویی در هزینه و زمان است. این مشکل باعث می شود پروژه هایی که در ابتدا بودجه و سرمایه لازم را ندارند روی شبکه خود کار کنند و بلاک چین در ابتدای کار از بلاک چین های موجود استفاده کنند. برای مثال، از پلتفرم اتریوم برای اجرای پروژه خود استفاده کنید. به این ترتیب می توانند با تزریق سرمایه خصوصی و دولتی خود به صرافی ها به سرمایه و زمان مورد نظر دست یابند. حتی گاهی اوقات در صورت وجود سرمایه لازم نیازی به ساخت یک بلاک چین مجزا در آینده نیست، زیرا امنیت بالای بلاک چین میزبان برای پروژه کافی است.
به عنوان مثال، پروژه Chain Link که مبتنی بر بلاک چین اتریوم است، در حال حاضر به خوبی کار می کند و با تیم های بزرگ قرارداد بسته است. یا تتر که بسیار موفق است و همچنان از اتریوم به عنوان بلاک چین میزبان استفاده می کند. تتر یک استیبل کوین است که همیشه یک دلار با پشتوانه دلار آمریکا است و برای محافظت از سرمایه گذاران در برابر نوسانات طراحی شده است.
در نتیجه: پروژه های توکنی که بر روی یک بلاک چین امن ایجاد می شوند، نیازی به ایجاد یک بلاک چین خصوصی ندارند.
برنامه های کاربردی توکن
برخی از مهمترین برنامه های کاربردی نشانه به طور خاص، توکن های ارز دیجیتال عبارتند از:
- امنیت شبکه را تضمین کنید
- برای داشتن دارایی های دیجیتال
- می توان از آن به عنوان جایزه برای شرکت کنندگان شبکه استفاده کرد
- می توان از آن به عنوان روش پرداخت بین دو طرف معامله در قراردادهای هوشمند و تراکنش های انجام شده در DApp استفاده کرد
- استفاده از رمز رای گیری در شبکه
کیف پول توکن چیست؟
کیف پول ارز دیجیتال برای ذخیره توکن ها استفاده می شود. توکن ها را می توان در تمام کیف پول ها و آدرس های بلاک چین میزبان خود نگهداری و ذخیره کرد. توکن هایی مانند Chainlink یا Tether ایجاد شده در اتریوم را می توان در کیف پول های اتریوم ذخیره کرد. بنابراین کافی است یک کیف پول اتریوم داشته باشید و تمام توکن های مبتنی بر اتریوم را به راحتی در آن ذخیره کنید.
برای سایر بلاک چین ها از جمله Tron، Ias و Tezos، هر سکه ای را می توان ذخیره کرد. البته در بلاک چین های جدید مانند پولکادات و اولنچ امکان ذخیره توکن ها در کیف پول های مخصوص با آدرس های مختلف وجود دارد.
نتیجه
از جانب نشانه در یک مفهوم کلی به عنوان کلید الکترونیکی برای دسترسی کاربر به سیستم، مانند احراز هویت مشتری استفاده می شود. توکن های ارز دیجیتال دارای بلاک چین مستقل نیستند و بر اساس بلاک چین های موجود ایجاد می شوند. رمز ارز دیجیتال در بسیاری از موارد از جمله به عنوان پاداش برای شرکت کنندگان در شبکه یا برای رای دادن استفاده می شود. توکن های ارز دیجیتال از طریق رویدادهای ICO توزیع می شوند. می توانید این توکن ها را در کیف پول هایی که بلاک چین میزبان پشتیبانی می کند ذخیره کنید.
