برای هر سرمایه گذاری، آگاهی از ریسک های مرتبط با تامین مالی غیرمتمرکز، که بیشتر به عنوان Defi شناخته می شود، مهم است. یکی از ریسک های مهم در کار با امور مالی غیرمتمرکز است ضایعه ای غیر قابل تحمل (زیان ناپایدار) در این مقاله به بررسی معنای زیان ناپایدار در مورد استخر نقدینگی می پردازیم. ضمن توضیح معنا و پیامدهای زیان های ناپایدار، نحوه محاسبه تفاوت و چرایی وقوع آن را مورد بحث قرار می دهیم. علاوه بر این، ما چندین روش را مورد بحث قرار خواهیم داد که از طریق آنها یک سرمایه گذار می تواند از ضررهای نوسان تا حد قابل توجهی جلوگیری کند.
مقدمه ای بر ضرر ناپایدار
اگر تا به حال با DeFi سروکار داشته باشید، ممکن است این اصطلاح را شنیده باشید. ضرر شناور زمانی اتفاق می‌افتد که قیمت توکن‌های شما در مقایسه با زمانی که آنها را در استخر واریز کرده‌اید تغییر کند. هرچه تغییر بیشتر باشد ضرر بیشتر است.
چرا از دست دادن ناپایدار است؟ خوب، این از یک ویژگی طراحی ذاتی نوع خاصی از بازار به نام بازارساز خودکار ناشی می شود. ارائه نقدینگی به یک استخر مایع می تواند یک سرمایه گذاری سودآور باشد، اما باید مفهوم زیان های ناپایدار را در نظر داشته باشید.
پروتکل های DeFi مانند Uniswap، SushiSwap یا PancakeSwap شاهد افزایش حجم و نقدینگی بوده اند. این پروتکل‌های نقدینگی اساساً به هر کسی که سرمایه دارد اجازه می‌دهد بازارساز شود و کارمزد معاملاتی دریافت کند. دموکراتیک شدن بازار بسیاری از فعالیت های اقتصادی بدون اصطکاک را در فضای کریپتو ممکن کرده است.
بنابراین اگر می‌خواهید بودجه این پلتفرم‌ها را تامین کنید، چه چیزی باید بدانید؟ شما باید با یکی از مهمترین مفاهیم آشنا باشید. از دست دادن ناپایدار
ضرر ناپایدار چیست؟
در میان سایر ریسک‌های مرتبط با تامین نقدینگی برای دارایی‌های متعدد در مقررات Defi، زیان زیست‌محیطی یکی از رایج‌ترین و منحصربه‌فردترین ریسک‌هایی است که احتمالاً در شرایط مساعد رخ می‌دهد. از نظر عملی، ضرر نوسان تفاوت خالص بین ارزش دو دارایی ارز دیجیتال در یک بازارساز خودکار مبتنی بر یک استخر مایع است. این می تواند به سادگی با نگهداری دارایی ها در یک کیف پول رمزنگاری اتفاق بیفتد.
مواردی وجود دارد که سرمایه گذار نقدینگی را در اختیار استخر قرار می دهد و قیمت نسبی دارایی سپرده شده نسبت به ارزش اولیه آن در زمان سپرده تغییر می کند. هر چه این تفاوت بیشتر باشد، سرمایه گذار بیشتر در معرض ضرر قرار می گیرد. دانستن آن به همان اندازه مهم است ضایعه ای غیر قابل تحمل می تواند بدون توجه به جهت قیمت رخ دهد. به عنوان مثال، اگر قیمت یک ارز دیجیتال افزایش یابد، از دست دادن نوسانات مربوطه ممکن است در مقایسه با دارایی های دیجیتال سپرده شده در کیف پول کاهش یابد. با این حال، این می تواند بدون در نظر گرفتن جفت ارزهای دیجیتالی که در حال حاضر نوسانات قیمت خود را تجربه می کنند، اتفاق بیفتد. کاربر تنها در صورتی می‌تواند دارایی‌های دیجیتال خود را که ضرر دائمی نداشته‌اند، برداشت کند که قیمت فعلی مبادله با قیمت زمان برداشت یکی باشد.
از طرف دیگر، کاربر ممکن است تنها پس از برداشت پول متوجه ضرر نامنظم شود. این از دست دادن ماهیت نوسانی دارد، زیرا قیمت ارزهای دیجیتال می‌تواند هر لحظه به قیمت مبادله اولیه خود بازگردد. هنگامی که این اتفاق بیفتد، ضرر دیگر وجود ندارد زیرا تنها در صورتی دائمی است که سرمایه گذار وجوه خود را از استخر نقدینگی خارج کند.
چگونه زیان ناپایدار را محاسبه کنیم؟
زیان های متغیر به طور قابل توجهی به رفتار سرمایه گذاران در رابطه با سهم ارزهای دیجیتال موجود در سپرده بستگی دارد. به عنوان مثال، اگر سرمایه‌گذاری وجود داشته باشد که بخواهد وجوه خود را به نسبت ETH و DAI به استخر مایع واریز کند. حال فرض کنید نقدینگی در استخر ثابت بماند. هیچ کارمزد معامله یا نقدینگی اضافه یا کم نمی شود. اگر قیمت فعلی یک سکه 50 دلار باشد، قیمت نسبی DAI 1 دلار خواهد بود زیرا یک کوین پایدار است. در این حالت، این نسبت باید به طور مساوی (به نصف) تقسیم شود تا سرمایه گذار واحدهای مساوی از هر دو سکه را به استخر مایع سپرده کند. حال، زمانی که سرمایه گذاری از مقدار اولیه بزرگتر شود، کیفیت کل در استخر بر اساس فرمول AMM (X * Y = K) خواهد بود.
طبق فرمول، بسته به نسبت سرمایه اولیه و آخرین سپرده، ارزش به 100 می رسد، تفاوت این دو به دلیل نوسانات قیمت واقعی بازار است. در چنین مواردی، معامله گران تصادفی معمولا ترجیح می دهند سکه را با قیمتی کمتر از قیمت واقعی در بازار جهانی خریداری کنند. این رفتار منجر به کاهش ارزش یکی از ارزهای دیجیتال با افزایش معادل ارزش یک ارز دیجیتال دیگر می شود. این روند تا رسیدن به ثبات و رقیق شدن بازار ادامه می یابد. پس از رسیدن به این سطح اشباع، سرمایه‌گذاران معمولاً شروع به برداشت وجوه خود از سپرده‌ها می‌کنند که نتیجه آن تفاوت بین ارزش دو دارایی در استخر نقدی است.
چگونه از دست دادن ناپایدار رخ می دهد؟
بیایید مثالی از اینکه زیان دائمی برای یک تامین کننده نقدینگی چگونه به نظر می رسد را مرور کنیم.
آلیس 1 ETH و 100 DAI را به یک استخر نقدینگی واریز می کند. در این بازارساز خودکار خاص (AMM)، جفت توکن‌های سپرده‌شده باید ارزشی معادل داشته باشند. این بدان معناست که قیمت اتریوم در زمان سپرده گذاری 100 DAI است. این همچنین به این معنی است که ارزش دلاری سپرده آلیس در زمان سپرده گذاری 200 دلار است.
علاوه بر این، در مجموع 10 ETH و 1000 DAI در استخر وجود دارد که توسط LP های دیگر درست مانند آلیس تامین می شود. بنابراین آلیس 10 درصد از استخر را در اختیار دارد و کل نقدینگی 10000 است.
فرض کنید قیمت ETH تا 400 DAI می رود. در حالی که این اتفاق می افتد، معامله گران آربیتراژ DAI را به استخر اضافه می کنند و ETH را از آن حذف می کنند تا زمانی که نسبت قیمت فعلی را منعکس کند. به یاد داشته باشید که AMM ها دفترچه سفارش ندارند. آنچه قیمت دارایی ها را در استخر تعیین می کند، نسبت بین آنها در استخر است. در حالی که نقدینگی در استخر ثابت می ماند (10000)، نسبت دارایی ها در آن تغییر می کند.
اگر ETH اکنون 400 DAI باشد، نسبت بین مقدار ETH و مقدار DAI در استخر تغییر کرده است. به لطف کار معامله گران آربیتراژ، اکنون 5 ETH و 2000 DAI در استخر وجود دارد.
بنابراین، آلیس تصمیم می گیرد وجوه خود را برداشت کند. همانطور که می دانیم، او حق دارد 10 درصد از سهم استخر را دریافت کند. در نتیجه، او می تواند 0.5 ETH و 200 DAI، در مجموع 400 دلار برداشت کند. او از زمانی که تراشه های 200 دلاری خود را واریز کرد، سود خوبی به دست آورد، درست است؟ اما صبر کنید، اگر او فقط 1 ETH و 100 DAI خود را حفظ کند، چه؟ ارزش کل دلاری این ذخایر اکنون 500 دلار خواهد بود.
می بینیم که آلیس بهتر بود به جای واریز به صندوق نقدینگی راه برود. این همان چیزی است که ما آن را از دست دادن ناپایدار می نامیم. در این حالت ضرر آلیس قابل توجه نیست زیرا سپرده اولیه مبلغ نسبتا کمی است. با این حال، به خاطر داشته باشید که ضایعه ای غیر قابل تحمل این می تواند منجر به زیان های بزرگ (از جمله بخش قابل توجهی از سپرده اولیه) شود.
با این گفته، مثال آلیس به طور کامل کارمزد معاملاتی را که برای تامین نقدینگی به دست می آورد نادیده می گیرد. در بسیاری از موارد، کارمزدهای کسب شده، زیان را جبران کرده و نقدینگی را سودآور می کند. با این حال، مهم است که قبل از ارائه نقدینگی به پروتکل DeFi، از دست دادن نوسانات را درک کنید.
ارزیابی ضرر ناپایدار
بنابراین، زیان متغیر زمانی رخ می‌دهد که قیمت دارایی‌های موجود در مجموعه تغییر کند. اما دقیقا چقدر؟ این مشکل را می توان نمودار کرد. البته توجه داشته باشید که هزینه های انجام شده برای تامین نقدینگی را در نظر نمی گیرد.
در اینجا خلاصه ای از آنچه که نمودار در مورد ضرر در مقایسه با HODLing به ما می گوید آورده شده است:
1.25 برابر تغییر قیمت = 0.6% ضرر
1.50 برابر تغییر قیمت = 2.0% ضرر
1.75 برابر تغییر قیمت = 3.8% ضرر
2 برابر تغییر قیمت = 5.7٪ ضرر
3 برابر تغییر قیمت = 13.4 درصد ضرر
4 برابر تغییر قیمت = 20.0% ضرر
5 برابر تغییر قیمت = 25.5% ضرر
یک نکته مهم وجود دارد که شما نیز باید آن را درک کنید. ضرر دائمی بدون توجه به جهتی که قیمت در آن حرکت می کند رخ می دهد. تنها چیزی که از دست دادن نوسانات به آن اهمیت می دهد، نسبت قیمت به زمان است.
چگونه از آسیب دائمی جلوگیری کنیم؟
برای بازاری که نوسان دارد، ضایعه ای غیر قابل تحمل این یک پدیده طبیعی است. هنگامی که یک سرمایه گذار واحدهای خود را در یک استخر مایع قرض می گیرد. صرف نظر از این عوامل، قیمت صرافی ارز دیجیتال همیشه در نوسان است. بسیاری از افراد با یادگیری اصول اولیه Defi با این روش ها به خوبی آشنا می شوند. با این حال، چندین راه دیگر می تواند در جلوگیری از آسیب دائمی کمک کند. این شامل:
کارمزد معامله
برای هر مورد معین از زیان غیر دائمی، لازم است اطمینان حاصل شود که درصد معینی از کارمزد معاملات در استخر نقدینگی لحاظ شده است. کارمزد معاملاتی کارمزدی است که از معامله گرانی که استخر نقدینگی را تامین می کنند، اخذ می شود. پس از وصول آن از معامله گران، درصد معینی از کل کارمزدها برای تسهیل مدیریت صحیح در اختیار تامین کنندگان نقدینگی قرار می گیرد. در بسیاری از موارد، این مقدار برای پوشش هرگونه زیان ناپایدار در استخر نقدینگی کافی است.
کارمزدهای معاملاتی بیشتر جمع آوری شده به این معنی است که موارد کمتری از زیان های نامنظم وجود خواهد داشت. هنگامی که زنجیره شروع می شود، نقطه خاصی وجود خواهد داشت که در آن استخر با هزینه های کافی قابل دسترسی خواهد بود. این مبلغ معادل مبلغی است که یک سرمایه گذار در رابطه با دارایی های خود در یک استخر نقدی نگهداری می کند.
نوسانات را پایین نگه دارید
اگر مشاهده کنیم، ضرر ناپایدار معمولاً در موارد ارزهای دیجیتال داوطلبانه اتفاق می افتد. با انتخاب یک جفت ارز دیجیتال با قیمت‌های مبادله‌ای با نوسان کمتر، می‌توان هرگونه ضرر نوسانی را کنترل کرد. برخی از نمونه‌های جفت ارزهای دیجیتال با نوسان کمتر عبارتند از DAI و USDT. ممکن است جفت ارزهای دیجیتال دیگری با تغییرات متفاوتی از یک توکن خاص وجود داشته باشد.
با این حال، مهم است که مطمئن شوید که این جفت ارزهای دیجیتال باید تقریباً یک قیمت داشته باشند. این یک شرط مهم برای اطمینان و توجه به حرکت قیمت بین جفت ارزهای دیجیتال است. از سوی دیگر، اگر نوسان در قیمت یک ارز دیجیتال در وهله اول وجود نداشته باشد، می توان تا حد زیادی از ضررهای نوسانات جلوگیری کرد. بنابراین، حفظ نوسانات همتای ارز دیجیتال یک کلید بالقوه برای ضرر کم یا بدون ضرر است.
پیچیدگی در استخرهای تصفیه شده
دلایل زیادی وجود دارد که چرا ضررهای نامنظم در هر استخر منحل شده رخ می دهد. یکی از محبوب ترین و متداول ترین دلایل در میان آنها پیچیدگی استخرهای مایع است و معمولاً این اتفاق به دلیل تقسیم یکنواخت و مساوی مورد نیاز اکثر استخرهای مایع است. برای غلبه بر این چالش، چندین صرافی غیرمتمرکز اجرا می‌شوند و نسبت‌های مختلف استخر نقدینگی برای خنثی کردن اثر کلی استفاده می‌شوند.
یکی از نمونه های صرافی غیرمتمرکز که از این روش استفاده می کند، Balancer است. آنها مجموعه‌ای از دارایی‌های دیجیتالی متعدد را ارائه می‌کنند. با در نظر گرفتن رفتار ضرایب ارز دیجیتال، تغییرات قیمت معمولاً ضریب بالاتری دارد که اجازه زیان های نامنظم را نمی دهد. این در مقایسه با استخرهای نقدی که نیم تقسیم دارند بسیار کمتر است.
نتیجه
ضایعه ای غیر قابل تحمل (زیان دائمی) یکی از اساسی ترین مفاهیم در حوزه ارزهای دیجیتال است که تمامی سرمایه گذارانی که قصد تامین نقدینگی برای AMM را دارند باید با آن آشنا بوده و از ریسک تغییرات قیمت دارایی ها نسبت به زمان سپرده گذاری آگاه باشند. زیان متغیر یک مفهوم اساسی است که هر کسی که به دنبال تامین نقدینگی برای AMM است باید آن را درک کند. به طور خلاصه، اگر قیمت دارایی های امانی از زمان سپرده گذاری تغییر کند، سرمایه بلندمدت ممکن است در معرض زیان دائمی قرار گیرد. تنها از این طریق است که آنها می توانند از تامین نقدینگی در استخرهای مایع بدون متحمل شدن زیان های مداوم، سود هنگفتی به دست آورند.
