DePIN چیست؟ | نگاهی عمیق به شبکه‌های زیرساخت فیزیکی غیرمتمرکز

فناوری های جدید و مفاهیم پیشرفته به سرعت در دنیای ارزهای دیجیتال در حال ظهور هستند. یکی از این مفاهیم که اخیراً توجه زیادی را در بین علاقه مندان به ارزهای دیجیتال به خود جلب کرده است، DePIN یا شبکه زیرساخت فیزیکی غیرمتمرکز است. DePIN نوید یک تحول ویژه در نحوه تامین زیرساخت ها و منابع را می دهد و کلید تحقق آن ترکیبی از دنیای غیرمتمرکز زنجیره بلوکی و فناوری های جدید مانند هوش مصنوعی و اینترنت اشیا است. DePIN را می توان به طور گسترده به عنوان شبکه ای تعریف کرد که در آن دستگاه ها و زیرساخت های فیزیکی می توانند به طور خودکار یا توسط صاحبان آنها به یکدیگر متصل شوند. در نتیجه، با استفاده از DePIN، منابع و ابزارها را می توان در یک محیط غیرمتمرکز بدون دخالت یک نهاد متمرکز به اشتراک گذاشت.

این مقاله به روشی ساده جنبه های مختلف فناوری DePIN و تاثیر آن بر دنیای بلاک چین و ارزهای دیجیتال را توضیح می دهد. همچنین به پروژه های قابل توجه در این زمینه و چالش ها و فرصت های پیش رو نگاه می کند. هدف نهایی مقاله ارائه دیدگاهی جامع به خوانندگان برای درک بهتر این مفهوم نوظهور و اهمیت آن در اکوسیستم ارز دیجیتال است.

DePIN چیست و چگونه کار می کند؟

مخفف DePIN دمتمرکز پهیسیکال منزیرساخت nشبکه های مش یا شبکه های زیرساخت فیزیکی غیرمتمرکز. البته این مفهوم در گذشته با نام های دیگری مانند EdgeFi، TIPIN و PoPW که هر کدام از چند کلمه تشکیل شده است، معرفی شده است. اما کلمه DePIN در ابتدا توسط Messari استفاده شد، سازمانی که هدف آن تجزیه و تحلیل داده ها و اطلاعات رمزنگاری و انتشار آن است و شامل تمام نام های قبلی و تعاریف آنها می شود. از آن زمان ما این فیلد را با نام DePIN نیز می شناسیم. DePIN ها شبکه هایی هستند که از توکن ها برای تشویق افراد به اشتراک گذاری منابع با یکدیگر استفاده می کنند. این منابع شامل فضاهای ذخیره سازی ابری، قدرت پردازش گرافیکی (GPU)، هات اسپات ها و غیره است که امروزه اغلب توسط شرکت های متمرکز در اختیار کاربران قرار می گیرد. DePIN ها امکان فراهم کردن زیرساخت ها و منابع را به صورت غیرمتمرکز توسط کاربران در سراسر جهان فراهم می کنند. این فرصت منجر به تحول عظیمی در نحوه ارائه و به اشتراک گذاری زیرساخت ها شده است.

نگاهی به روش سنتی مدیریت زیرساخت و ارائه خدمات

ظهور فناوری بلاک چین تأثیر زیادی بر روی بسیاری از صنایع و زمینه ها داشته است. از جمله نوآوری های بلاک چین می توان به امور مالی غیرمتمرکز (DeFi)، کسب درآمد از بازی ها (بازی برای کسب درآمد) و ایجاد و ثبت آثار هنری دیجیتال (NFT) اشاره کرد. با این حال، یکی از زمینه هایی که تا حد زیادی بدون تغییر باقی مانده است، زیرساخت های فیزیکی است.

تا به امروز مدیریت زیرساخت های فیزیکی مانند شبکه های بی سیم، خدمات ابری، شبکه های حمل و نقل و شبکه های برق توسط شرکت های بزرگ انجام می شود. زیرا با توجه به نیاز به سرمایه زیاد و چالش های لجستیکی موجود در مدیریت این زیرساخت ها، تنها این شرکت ها توانایی ارائه این خدمات را دارند. در نتیجه، این نهادهای متمرکز در سال‌های اخیر انحصار قیمت‌گذاری و ارائه خدمات به مصرف‌کنندگان را ایجاد کرده‌اند. این انحصار منجر به فقدان رقابت و نوآوری شد و تجربه های ناخوشایندی را برای مصرف کنندگان به همراه داشت.

اما امروزه شرکت هایی مانند Uber و Airbnb با استفاده از مدل «اقتصاد به اشتراک گذاری» ارزش زیادی ایجاد کرده اند. «اقتصاد اشتراک‌گذاری» توضیح می‌دهد که چگونه Uber، Airbnb و دیگران توانسته‌اند کالاها و خدمات ارزشمندی را با استفاده از همکاران و دارایی‌های خود ارائه دهند.

اساس شبکه زیرساخت فیزیکی غیرمتمرکز یا ایده DePIN نیز اقتصاد اشتراک گذاری است، اما به روشی منصفانه تر و فراگیرتر. به گونه ای که این افراد و کاربران تجاری هستند که شبکه و امکانات آن را می سازند.

نحوه کار DePIN و تأثیر آن بر مدیریت زیرساخت

DePIN یک فضای طراحی کاملاً جدید برای زیرساخت های فیزیکی ایجاد می کند. هر شبکه DePIN متشکل از دستگاه‌های فیزیکی است که داده‌های خود را تولید کرده و برای استفاده با دیگران به اشتراک می‌گذارند. با افزایش حجم این داده های تولید شده، فضای مناسبی برای ایجاد اپلیکیشن های غیرمتمرکز (DApps) فراهم می شود. DApps از این داده ها به روش های مختلف برای ارائه به بازارهای خاص استفاده می کنند.

به عنوان مثال پروژه DIMO را در نظر بگیرید. DIMO یک پروژه DePIN منبع باز است که اطلاعات و داده های مربوط به خودروهای افراد را در ازای پرداخت توکن های DIMO دریافت می کند. سپس با جمع آوری و تجزیه و تحلیل این اطلاعات به توسعه دهندگان این امکان را می دهد تا بر اساس داده های جمع آوری شده از شبکه اپلیکیشن بسازند و خدمات ارزشمندی را به صاحبان خودرو ارائه دهند.

برای درک بهتر این سوال مثال دیگری می زنیم. پروژه Drive یک نسخه DePIN از Uber است. مانند Uber، Drive مسافران را با صاحبان خودروهایی که مایل به رانندگی و کسب درآمد از خودروهای خود هستند، مطابقت می دهد. مسافران برای این سرویس پول نقد می پردازند که تقریباً 100٪ آن پرداخت نقدی توسط رانندگان تقسیم می شود. با این حال، از آنجایی که DRIVE یک پروتکل غیرمتمرکز است (نه یک موجودیت متمرکز)، رانندگان رمز DRF را به عنوان پاداشی برای مشارکت خود دریافت می کنند، که با آن می توانند تغییراتی در پروتکل و قوانین شبکه پیشنهاد دهند و در رای گیری شرکت کنند. در آینده، درایو قصد دارد به رانندگانی که مایل به رانندگی در مناطقی با پوشش کم هستند، پاداش‌های نمادین بیشتری بپردازد. این راهی برای کمک به گسترش جغرافیایی شبکه درایورهای Drive و در نتیجه سودمندی کاربران خواهد بود. به عنوان مثال، Drive یک نسخه فراگیرتر از اقتصاد اشتراک گذاری است که واسطه (Uber) را حذف کرده و یک پروتکل غیرمتمرکز جایگزین آن می کند. نتیجه سفرهای ارزان‌تر برای رانندگان و درآمد بیشتر برای رانندگان است. رهبران همچنین قدرت تصمیم گیری در شبکه ای را خواهند داشت که هر روز به ایجاد آن کمک می کنند.

به این ترتیب، DePIN مفهوم «اقتصاد اشتراک‌گذاری» را با پاداش‌های نمادین و کنترل غیرمتمرکز پروژه‌ها توسط خود اعضا یک قدم جلوتر می‌برد.

اجزای DePIN و نقش آنها در عملیات شبکه

شبکه های DePIN معمولاً برای عملکرد صحیح به موارد زیر نیاز دارند:

سخت افزار: ابزارهای فیزیکی که به اتصال شبکه ها به دنیای واقعی کمک می کند. به عنوان مثال، هات اسپات ها را می توان در شبکه های بی سیم و فضای ذخیره سازی رایگان روی هارد دیسک ها را می توان در شبکه های ذخیره سازی استفاده کرد.

اپراتورهای سخت افزاری: کاربرانی که سخت افزار خریداری می کنند (یا قرض می گیرند) و برای ارائه خدمات به شبکه ها متصل می شوند.

نشانهمی بینم: ارز دیجیتال خاص هر شبکه یا پروژه که در ازای ارائه خدمات به اپراتورهای سخت افزاری پرداخت می شود. بنابراین، توکن ها انگیزه ای برای اپراتورها برای ارائه خدمات بهینه تر و برای مصرف کنندگان وسیله ای برای پرداخت این خدمات هستند. هر توکن دارای ویژگی های مختلفی است که توسط قوانین تعریف شده توسط پروژه تعیین می شود.

کاربران نهایی: کاربرانی که از سخت افزار و زیرساخت موجود در شبکه خدمات دریافت می کنند. به عنوان مثال، کاربر نهایی ممکن است شخصی باشد که ترجیح می دهد برای دریافت خدمات Wi-Fi به جای شرکت ها به پروژه های DePIN تکیه کند و هزینه خدمات را در قالب توکن های مخصوص آن پروژه به اپراتورها بپردازد.

در ساختار DePIN عوامل فوق به عنوان یک چرخه عمل می کنند و در این چرخه هر یک بر بهبود عملکرد دیگری تأثیر می گذارد. برای درک بهتر این موضوع به تصویر زیر مراجعه کنید.

مزایا و چالش های استفاده از DePIN

مزایای DePIN به شرح زیر است:

پتانسیل رشد بالا: امروزه موضوع شبکه های زیرساخت فیزیکی غیرمتمرکز یک فناوری رو به رشد در دنیای ارزهای دیجیتال است. با DePIN، فرصتی برای افزایش چشمگیر تعداد و کیفیت این شبکه ها در آینده وجود دارد.

بهره وری بالا و صرفه جویی در هزینه: شبکه DePIN راه حل های کارآمد و مقرون به صرفه ای را با استفاده از فناوری بلاک چین و ایجاد طرح های تشویقی کاربر ارائه می دهد که برای توسعه بازار این فناوری مناسب است.

عدم تمرکز: DePIN دارای یک سیستم غیرمتمرکز است که به جامعه تشکیل دهنده اجازه می دهد بدون نگرانی از تداخل نهادهای نظارتی و واسطه در ساخت و نگهداری شبکه مشارکت کند.

برخی از چالش های DePIN عبارتند از:

لزوم بازنگری مکانیسم انگیزشی: مدل ارائه توکن به عنوان پاداش باید بهبود یابد تا تعادل بهتری بین علایق شرکت کنندگان و خود پلتفرم ایجاد شود. این به حفظ سرمایه گذاران قدیمی و جذب مشارکت کنندگان جدید کمک می کند.

زمان و کارایی: طراحی، ساخت و استقرار شبکه‌های زیرساخت فیزیکی غیرمتمرکز زمان‌بر است. علاوه بر این، پروژه های DePIN با چالش هایی در تحقق سود در مراحل اولیه روبرو هستند. این مشکل می تواند انگیزه افراد را برای مشارکت در این پروژه ها کاهش دهد.

رقابت شدید: پروژه های جدید DePIN برای رقابت با شرکت های بزرگ و محبوب نسل وب 2 مانند گوگل، اپل و آمازون تحت فشار هستند. بنابراین، تیم های توسعه DePIN نیاز به تلاش مستمر برای بهبود و ایجاد ویژگی های منحصر به فرد برای پلتفرم های خود برای رقابت در این بازار دارند.

ارائه پروژه های برجسته DePIN و نوآوری های آنها

فایل کوین و Arweaveپیشرو در ارائه فضاهای ذخیره سازی غیرمتمرکز

این دو پروژه نحوه ذخیره سازی داده ها را دوباره تعریف می کنند. Filecoin با استفاده از پروتکل IPFS و با ارائه پاداش با توکن بومی شبکه، Filecoin، فضای ذخیره‌سازی را بین مردم توزیع و هدایت می‌کند. Arweave همچنین یک راه حل ذخیره سازی مداوم ارائه می دهد. این نوآوری ها هزینه ذخیره سازی داده ها را کاهش داده و امنیت و یکپارچگی آن را افزایش می دهد.

هلیومپیشگام در شبکه های بی سیم غیرمتمرکز

در شبکه هلیوم، کاربران در ساخت شبکه های اینترنت اشیا (IoT) مشارکت می کنند و در ازای آن ارز دیجیتال هلیوم دریافت می کنند. موفقیت ویژه هلیوم حل مشکل هزینه های بالا در ساخت زیرساخت اینترنت اشیا با تمرکززدایی فرآیندها است.

شبکه رندرپیشرو در ارائه GPU های غیرمتمرکز

Render Network یک پلت فرم غیرمتمرکز پردازش تصویر است و راه حل جدیدی برای رندر کردن تصاویر و انیمیشن ها ارائه می دهد. با استراتژی قیمت گذاری سطحی، شبکه با تقاضا و عرضه پردازنده های گرافیکی مطابقت دارد و گزینه مقرون به صرفه تری را برای مشتریان فراهم می کند. در این شبکه، کاربران در ازای قدرت پردازش تصویر، توکن های Render را پرداخت می کنند.

شبکه تتایک مبتکر در رسانه های پخش زنده غیرمتمرکز

شبکه تتا با استفاده از فناوری تمرکززدایی، پخش و توزیع محتوای رسانه ها را بهینه می کند، هزینه ها را کاهش می دهد و کارایی را افزایش می دهد. شبکه تتا به کاربرانی که بخشی از پهنای باند و قدرت پردازش خود را برای توزیع محتوای ویدیویی به اشتراک می‌گذارند، سود می‌برد و با توکن‌های تتا به آنها پاداش می‌دهد. در نتیجه، تجربه بهتری از تماشای ویدیو را برای سایر کاربران فراهم می کند.

نتیجه

اکنون که کاملاً با مفهوم DePIN آشنا شدید، می توانید حدس بزنید که DePIN فقط یک پدیده جدید در بازار ارزهای دیجیتال نیست، بلکه گامی رو به جلو در ادغام بلاک چین و زندگی روزمره ما است. هنوز از پتانسیل این فناوری به طور کامل استفاده نشده است، زیرا با ظهور هر فناوری جدید، ادغام آن با سایر فناوری ها نیز امکان پذیر است. همانطور که شاهد ترکیب DePIN با فناوری های هوش مصنوعی و دامنه وب 3 هستیم. بنابراین آینده DePIN روشن به نظر می رسد و قطعاً امکانات جالبی را در دنیای ارزهای دیجیتال و زندگی واقعی ایجاد می کند.