با شایعاتی مبنی بر اینکه دولت چین به هنگ کنگ اجازه آزادسازی فعالیت ارزهای دیجیتال را در این منطقه داده و آن را به مرکزی برای دنیای وب 3.0 و دارایی های دیجیتال تبدیل کرده است، بسیاری امیدوارند که این کشور تصمیم خود را برای ممنوعیت ارزهای دیجیتال در سراسر قاره دنبال کند. چین باید رویکرد لیبرال تری را برای سرمایه گذاری و تجارت ارز دیجیتال بررسی و اتخاذ کند.
به گزارش کوین اکسو و به نقل از فورکست، ما شاهد نشانه هایی از رویکرد جدید چین به فناوری بلاک چین و دارایی های دیجیتال هستیم. در این رویکرد جدید، این میدان پتانسیل پیشران اقتصادی را دارد. آنچه می خواهید بخوانید خلاصه ای از یادداشتی است که توسط لیلی کینگ نوشته شده است. لیلی کینگ دانشجوی حقوق از دانشگاه جورج واشنگتن است و سالها تجربه کار در صندوق های سرمایه گذاری و بازارهای سهام آسیایی دارد. او همچنین محقق تحولات ارز دیجیتال در چین است.
وی در این یادداشت اشاره کرد که به ندرت تغییری در چین رخ می دهد مگر با اجازه صریح یا ضمنی دولت آن کشور. تا پیش از این، موارد استفاده از فناوری بلاک چین که توسط دولت مرکزی این کشور حمایت می شد، ارتباط چندانی با ویژگی های آن مانند عدم تمرکز و عدم مجوز نداشت.
یکی از جلوه های اصلی روی آوردن چین به ارزهای دیجیتال، برنامه این کشور برای صدور و ضرب ارز دیجیتال ملی خود، یوان دیجیتال eCNY است. به تازگی قابلیت پشتیبانی از قراردادهای هوشمند به این ارز اضافه شده است. یکی دیگر از این رویدادها، تأسیس بورس دارایی دیجیتال پکن در اوایل سال جاری بود. این صرافی که از حمایت نهادهای دولتی برخوردار است، امکان تبادل کلکسیون های دیجیتال و توکن های NFT بین کاربران را به صورت قانونی فراهم می کند.
چین به دنبال تکرار مدل توسعه وب 2 خود است. این به معنای ساخت یک اکوسیستم مستقل و مجزا از اکوسیستم جهانی یا بلاک چین های عمومی است. دولت چین پیشرو در پذیرش عمومی ارز دیجیتال ملی در بین کشورهای سراسر جهان است و بنابراین ایده هایی را از صنعت بلاک چین گرفته است. ایده ای مانند پول قابل برنامه ریزی.
قراردادهای هوشمند به یوان دیجیتال اجازه می‌دهند تا با «برنامه‌های فوق‌العاده» تجاری تعامل داشته باشند، اما برخلاف قراردادهای هوشمند در بلاک چین‌های عمومی که هر کسی می‌تواند در شبکه تنظیم کند، دسترسی به این ویژگی تنها با اجازه دولت امکان‌پذیر است.
صرافی دارایی دیجیتال چین که در ژانویه با حمایت چندین سازمان دولتی تأسیس شد، ادعا می کند که اولین پلت فرم فعال و سازگار در چین است که از تجارت توکن های NFT و کلکسیون های دیجیتال بین کاربران پشتیبانی می کند. قبل از راه‌اندازی این فروشگاه، پلتفرم‌های کلکسیونی دیجیتال قبلی در سرزمین اصلی چین به کاربران اجازه نمی‌دادند کلکسیون‌های خود را بفروشند.
این فروشگاه همچنین به دنبال ایجاد بلاک چین خصوصی خود برای ثبت و تایید مالکیت و حقوق مالکیت معنوی دارایی های دیجیتال است.
به احتمال زیاد شاهد چنین فروشگاه ها و بازارهای بیشتری در چین خواهیم بود. آنچه واضح است این است که چین به دنبال تنظیم حوزه NFT است. در حال حاضر، تنها چند شرکت دارای مجوز رسمی برای ایجاد و انتشار مجموعه‌های دیجیتال هستند.
هم در بخش ارز دیجیتال ملی (CBDC) و هم در بخش وب 3.0، چین به دنبال تبدیل شدن به یک رهبر جهانی در این زمینه ها است، اما در عین حال می خواهد از ارزش های آزادی، حریم خصوصی وب 3.0 “غربی” فاصله بگیرد. و تمرکززدایی
این رویکرد با آزادی عمل داده شده به هنگ کنگ در حوزه وب 3.0 مغایرتی ندارد. هنگ کنگ همواره به عنوان پلی برای اتصال جامعه تحت کنترل سرزمین اصلی چین با جهان بین المللی در نظر گرفته شده است. چنین رویکردی ممکن است در فضای وب 3.0 نیز صادق باشد.
با اتفاقات تلخی که در سال گذشته در فضای ارزهای دیجیتال رخ داد، دنیای غرب به دنبال تقویت مقررات خود در رابطه با این صنعت است. در چنین فضایی، توجیه نسخه چینی صنعت دارایی دیجیتال دشوار نخواهد بود.
اما بلاک چین «ماشین اعتماد» نیز نامیده می‌شود، زیرا به افراد اجازه می‌دهد تا بدون نیاز به اعتماد بر روی یک نتیجه مشترک توافق کنند. در واقع، همانقدر که بلاک چین یک پیشرفت تکنولوژیکی است، یک روند اجتماعی نیز هست. اگر تمرکززدایی را از بلاک چین حذف کنیم، آیا این فناوری نسبت به فناوری های متمرکز موجود مزیتی خواهد داشت؟
بدون زیرساخت غیرمتمرکز برای وب 3.0، رفتار کاربر بیشتر تحت نظارت و کنترل دولت ها (یا هر اپراتور مرکزی) خواهد بود. آیا مصرف کنندگان خارج از چین چنین مشکلی را خواهند پذیرفت؟
برای دیدن نتایج نسخه چینی و متمرکز Web 3.0 باید چند سال صبر کنیم.
