نشانه اجتماعی (توکن اجتماعی) نوعی ارز دیجیتال است که برای کسب درآمد از یک برند استفاده می شود و می تواند یک توکن شخصی یا اجتماعی باشد. ارزش یک نشانه اجتماعی حول نام تجاری صادر کننده آن می چرخد و توسط دارندگان به عنوان راهی برای احساس تعلق به یک گروه خاص استفاده می شود. در مقاله بعدی بیشتر در مورد توکن اجتماعی و تفاوت آن با NFT صحبت خواهیم کرد.
نشانه های اجتماعی چیست؟
فضای کریپتو بسیار در حال تبدیل شدن به یک تجارت شخصی است و تمرکز زیادی روی آنچه در حال حاضر داغ و محبوب است، یادآور دوران شکوفایی اولیه هالیوود است. با این حال، وقتی به زیر سطح نگاه می‌کنیم، بحث جالب‌تر مربوط به استانداردهای منحرف شده سرمایه‌داری است که زیربنای حرکت پول در صنعت سرگرمی است.
این واقعیت دنیایی را ایجاد کرده است که در آن سازندگان محتوا دائماً به دنبال ابزارهای کسب درآمد منصفانه تر یا راه هایی برای ایجاد درآمد غیرفعال هستند. NFT ها هر دو را قادر می سازند و فرصت هایی را برای افراد ایجاد کرده اند تا با خرید و فروش NFT پول خوبی به دست آورند. ممکن است خورشید همچنان بر هیاهوی NFT بتابد، اما توکن‌های اجتماعی نیز در سال 2022 توجه سازندگان محتوا را به خود جلب می‌کنند.
نشانه های اجتماعی یا نشانه های اجتماعی شکلی از دارایی دیجیتال ایمن شده با بلاک چین است که به سازندگان، تأثیرگذاران یا برندها اجازه می دهد تا از تجربیات یا خدمات کسب درآمد کنند. سپس این دارایی به دارایی تبدیل می شود که می تواند مجدداً فروخته شود و ارزش آن افزایش یابد.
به عنوان مثال، اگر فردی در رسانه‌های اجتماعی دنبال‌کننده‌ای داشته باشد و بخواهد یک انجمن عضویت ایجاد کند، می‌تواند یک نشانه اجتماعی را بفروشد که حقوق خاصی را اعطا می‌کند (مانند دسترسی به پاتوق‌های فرد، جلسات پرسش و پاسخ زنده و غیره). این شخص می تواند توکن اجتماعی را بفروشد و دارنده آن به این مزایا دسترسی دارد. با این حال، این توکن می تواند به عنوان یک دارایی مجدداً فروخته شود. از طریق یک قرارداد دیجیتال، سازنده حتی می تواند ترتیب دریافت درصدی از فروش مجدد را بدهد. این بدان معنی است که اگر نام تجاری آن رشد کند، مزایای نشانه اجتماعی آن نیز می تواند ارزشمندتر شود.
توکن های اجتماعی در مقابل NFT ها
توکن‌های اجتماعی از طریق همان مفهوم توکن‌های غیرقابل تعویض (NFT) کار می‌کنند و از زنجیره بلوکی برای ایجاد یک مدل مالکیت منحصربه‌فرد استفاده می‌کنند. تفاوت بین توکن های اجتماعی و NFT ها در این است که NFT ها از یک خلاقیت دیجیتالی کسب درآمد می کنند، در حالی که توکن های اجتماعی برای کسب درآمد از خود سازنده ایجاد می شوند. NFT ها را می توان برای کسب درآمد از کالاهای دیجیتال استفاده کرد، در حالی که توکن های اجتماعی می توانند از خدمات یا تجربیات کسب درآمد کنند.
به عنوان مثال، یک هنرمند دیجیتال می‌تواند با ایجاد NFT از هنر خود کسب درآمد کند، اما همچنین می‌تواند با انتشار یک نشانه اجتماعی از برند شخصی خود نیز کسب درآمد کند که به دارنده اجازه دسترسی به جلسات پرسش و پاسخ یا آموزش‌های هنری را می‌دهد.
از سوی دیگر، نشانه‌های اجتماعی، بر خلاف همتایان غیرقابل تعویض خود، دارایی‌های قابل مبادله هستند و با جامعه‌ای از سازنده محتوا یا برند مرتبط هستند. آنها ارزهای دیجیتال شخصی سازی شده ای هستند که در بیشتر موارد به اعضای جامعه اجازه می دهند تا تعاملات یا تجربیات خاصی را باز کنند. طرفداران نیز به نوبه خود، این توکن‌ها را در ازای پول یا ارز دیجیتال با ارزش بازار نسبتاً بالا خریداری می‌کنند، مشابه اینکه گیمرها می‌توانند از ارزهای رمزنگاری شده درون بازی برای باز کردن تجربه‌های افزودنی استفاده کنند.
به عنوان مثال، شخص مشهوری مانند لبرون جیمز (بازیکن حرفه ای بسکتبال آمریکایی) می تواند تعداد محدودی توکن صادر کند که از نظر عملکردی از یکدیگر قابل تشخیص نیستند. هیچ ویژگی تمایزی بین اولین و آخرین توکن تولید شده وجود نخواهد داشت. همه آنها به ارزشی مربوط می شوند که افراد مشهوری مانند خود لبرون از آن حمایت می کنند. هر NFT دارای ویژگی های منحصر به فردی است که گردآورندگان این نوع توکن ها را تشویق می کند تا این دارایی ها را نگهداری کنند. آنها ابزارهای پولساز عالی در اقتصاد سازنده Web3 هستند. وقتی NFT ها با توکن های اجتماعی ترکیب می شوند، می توانند مالکیت انحصاری پلتفرم، تصویر و مالکیت معنوی خود را به سازندگان محتوا بدهند. نشانه‌های اجتماعی به‌عنوان راهنمای آنچه در نهایت به اقتصاد تبدیل می‌شود عمل می‌کنند: به‌ویژه، اقتصاد شخصی خالق.
اگر چه کسب درآمد شخصی بدون شک فراتر از درک مفهومی کنونی ما خواهد بود نشانه اجتماعی آنها می توانند به عنوان مبنایی برای چگونگی توزیع، انتقال و استخراج ارزش به طور مستقیم از جوامعی که آنها خستگی ناپذیر برای پرورش آنها تلاش می کنند تأثیرگذار باشند.
مشابه چگونگی افزایش ارزش کاتالوگ موسیقی یک هنرمند پس از مرگ، یا اینکه چگونه یک سهام واحد می تواند بر رفتار هیئت مدیره تأثیر بگذارد، ارزش دارایی های مرتبط با یک نام تجاری باید جدا از شرایط شخصی فرد باقی بماند. به همین ترتیب، ارزش سرمایه شخصی یک پدیدآورنده با نشانه اجتماعی آنها نشان داده می شود و باید تا حد زیادی از عادات خرج کردن خالق جدا شود. سلبریتی ها در تئوری باید بتوانند ارزش خود را تنها از نام خود به دست آورند و از هرگونه رویداد خارق العاده جلوگیری کنند. مشابه نحوه استفاده از قرارداد ورزشی حرفه ای خود به عنوان وثیقه برای پیش پرداخت نقدی، سازندگان محتوا می توانند در برابر ارزش بازاری نشانه اجتماعی خود نیز همین کار را انجام دهند.
توکن های کاربردی شامل توکن های فعال در خدمات پرداخت هستند که برای کسب اطلاعات بیشتر می توانید روی لینک مربوطه کلیک کنید.
فرصت های توکن اجتماعی
کاربردهای عملی زیادی در فضای نشانه اجتماعی وجود دارد. راه هایی که در آن نشانه های اجتماعی ایجاد یا به دست می آیند شهودی نیستند. هیچ استاندارد فنی کاملاً پذیرفته‌شده‌ای برای آنچه که یک نشانه اجتماعی را تشکیل می‌دهد وجود ندارد، و حتی زیرساخت کمتری برای اینکه چگونه سازندگان محتوا می‌توانند این دارایی‌ها را در محصولات خود ادغام کنند وجود ندارد. با این حال، فرصت ها در نشانه های اجتماعی بسیار زیاد و در حال رشد هستند.
نمونه هایی از نشانه های اجتماعی
انجمن عضویت نشانه اجتماعی می فروشد و اجازه دسترسی به اعضای خود را می دهد که اگر یکی از اعضای انجمن تصمیم به ترک آن بگیرد، آن توکن می تواند دوباره بفروشد.
اینفلوئنسر یک نشانه اجتماعی می فروشد که امکان دسترسی به مکالمات خصوصی ماهانه با فالوورهای خود را فراهم می کند.
یک نوازنده یک نشانه اجتماعی ایجاد می کند که به طرفداران آنها اجازه می دهد تا در حرفه خود سرمایه گذاری کنند و با افزایش شهرت آنها درآمد کسب کنند.
ورزشکاری که قادر به پرداخت دستمزد نیست، یک نشانه اجتماعی برای کسب درآمد از برند خود و دادن امتیاز به طرفداران خود ایجاد می کند.
به عنوان کلام پایانی باید گفت که توکن های اجتماعی در حال محبوبیت هستند. توکن‌های اجتماعی محدودیت‌های بی‌رحمانه مقامات متمرکز در صنعت سرگرمی را دور می‌زنند. آنها روح اساسی را نشان می دهند که چگونه واسطه ها نباید شرط لازم برای انتقال ارزش باشند. نشانه اجتماعی آنها راهی برای استقلال مالی و خلاقانه برای سازندگان محتوا و طرفداران آنها هستند. با این حال، چارچوب‌های راه‌اندازی توکن اجتماعی فعلی باید برای کاربر معمولی ارگونومیک باشد (یعنی نیازهای کاربر را برآورده کند) زیرا خود پلتفرم‌ها بیش از حد غیرمتمرکز هستند.
