فناوری بلاک چین یک زنجیره رمزنگاری از تراکنش های همتا به همتا است. تراکنش های بلاک چین به لطف گره های غیرمتمرکز که آنها را تأیید و متعهد می کنند، به روشی قابل اعتماد ذخیره می شوند. بیت کوین، اولین ارز دیجیتال، فناوری بلاک چین و مفهوم اکوسیستم بلاک چین را به جهان معرفی کرد. هنگام مرور تاریخچه و تکامل بلاک چینما باید به سال 2009 نگاه کنیم. کتاب سفید بیت کوین، که در سال 2009 توسط ساتوشی ناکاموتو فاش شد، راه حلی را برای مشکل هزینه دوگانه پرداخت های دیجیتال همتا به همتا توصیف می کند.
تراکنش ها در تکامل بلاک چین
ناکاموتو تراکنش ها را به نهادهای غیرقابل اعتماد تبدیل کرد و نیاز به واسطه را از بین برد. کاغذ سفید ناکاموتو مشکلات آنها را در زمینه مالی سنتی برجسته کرد و گفت که تجارت الکترونیک تقریباً به طور کامل به واسطه های شخص ثالث برای پردازش تراکنش های دیجیتال متکی است. این واسطه‌ها باید زمان و پول خود را صرف معامله‌های دلالی، افزایش هزینه‌ها برای طرفین معامله و محدود کردن پتانسیل معاملات روزانه کوچک‌تر، از جمله مسائل دیگر کنند.
این راه حل شامل مهر زمانی دائمی تراکنش ها از طریق اثبات های محاسباتی و هش کردن آن تراکنش ها در یک “زنجیره پیوسته اثبات کار مبتنی بر هش” بود. چنین زنجیره ای به صورت غیرمتمرکز وجود دارد، به عنوان یک سرور مهر زمانی که بین گره های شرکت کننده توزیع می شود. اگر قرار بود گره ها خارج شوند و برگردند، یک کپی از طولانی ترین زنجیره موجود را می گیرند و از آنجا ادامه می دهند.
غیرمتمرکز کردن فرآیند تراکنش به تعامل همتا به همتای همتا به همتا اجازه داد، نیاز به مشارکت شخص ثالث را از بین برد و به طور ایده آل تراکنش های ارزان تر و سریع تری را برای همه فراهم کرد. با این حال، هنگامی که این فناوری معرفی شد، کاربران به راهی برای تراکنش روی آن نیاز داشتند، جایی که بیت کوین وارد عمل شد. بنابراین وقتی می‌پرسیم بیت‌کوین یا بلاک‌چین حرف اول را می‌زند، اکنون می‌دانیم که پاسخ بلاک چین است.
قراردادها در تکامل بلاک چین
فناوری بلاک چین فراتر از معاملات ساده همتا به همتا رفته است. نوآوری ها منجر به ایجاد برنامه های غیرمتمرکز (DApps) در بلاک چین و افزایش سرعت و راه حل های امنیتی شده است. بیشتر این نوآوری به دلیل وجود قراردادهای هوشمند است. پس از معرفی بلاک چین نسل اول بیت کوین یا بلاک چین 1.0، اکوسیستم بلاک چین وارد عمل شد. برای مثال، اتریوم (ETH) چیزی است که بسیاری از علاقه مندان آن را آینده بلاک چین می دانند. این نام از این واقعیت ناشی می شود که اتریوم بیشتر بر روی برنامه های بلاک چین و استفاده از قراردادهای هوشمند بلاک چین تمرکز دارد تا اینکه صرفاً یک ارز دیجیتال غیرمتمرکز باشد.
ویتالیک بوترین، بنیانگذار اتریوم، پلتفرم خود را به عنوان جایگزینی برای تجربه آنلاین در نظر گرفت که تمام فرآیندهای دیجیتال را غیرمتمرکز می کند. چرا وقتی می‌توانید وام‌دهی و استقراض، بازی و رسانه‌های اجتماعی را متحول کنید، پرداخت‌های همتا به همتا را متحول کنید، درست است؟
بوترین از قراردادهای هوشمند برای کمک به تحقق چشم انداز خود استفاده می کند. قراردادهای هوشمند، برخلاف قراردادهای فیزیکی، قراردادهای دیجیتالی هستند که بین دو یا چند طرف منعقد می شوند. با این حال، یک قرارداد واقعی نیاز به وکیل یا واسطه مشابه دارد که این روند را پیچیده می کند.
یک قرارداد هوشمند توسط مجموعه ای تغییرناپذیر از قوانین کنترل می شود که قبل از ایجاد آن توافق شده است. این قوانین به صورت سخت در بلاک چین اتریوم کدگذاری شده‌اند و تضمین می‌کنند که پس از شروع قرارداد هیچ‌کس نمی‌تواند آنها را تغییر دهد و نیاز به واسطه‌ها را از بین میبرد. قرارداد زمانی محقق می شود که هر دو طرف به توافق خود عمل کنند.
تاثیر برنامه ها در تکامل بلاک چین
در حال انجام است تکامل بلاک چین، برنامه های غیرمتمرکز هستند که کاملاً غیرقابل اعتماد هستند و اطمینان می دهند که کاربران می توانند بدون دخالت واسطه از قابلیت های خود استفاده کنند. در حالی که نسخه‌ای از فناوری قراردادهای هوشمند در بیت‌کوین وجود دارد، اتریوم با ارائه پلتفرمی برای توسعه‌دهندگان به منظور ساخت DApp در حالی که از قدرت قراردادهای هوشمند استفاده می‌کند، آن را به سطح بعدی ارتقا داده است. اکنون اتریوم را می توان به دلیل قابلیت های آن که فراتر از بیت کوین، بلاک چین نسل اول است، یک بلاک چین نسل دوم یا بلاک چین 2.0 در نظر گرفت. به هر حال، اتریوم به کاربران این امکان را می دهد تا با استفاده از بلاک چین اتریوم برای اهداف امنیتی و سرعت، ارزهای دیجیتال خود را در پلتفرم خود ایجاد کنند.
به عنوان مثال، توسعه دهندگان می توانند یک برنامه وام و استقراض ایجاد کنند که به طور کامل از طریق قراردادهای هوشمند مدیریت می شود. در این مورد، قراردادهای هوشمند به‌عنوان سپرده‌گذاری عمل می‌کنند، وجوه را قبل از تسهیل وام‌دهی ایمن نگه می‌دارند و به عنوان فضایی برای وام‌گیرندگان برای بازپرداخت وام‌ها عمل می‌کنند. با این حال، علی‌رغم نوآوری‌های ارائه شده توسط قراردادهای هوشمند و برنامه‌های غیرمتمرکز، اتریوم از مشکلات مقیاس‌پذیری شدید رنج میبرد، به این معنی که وقتی شبکه‌اش بیش از حد شلوغ می‌شود، برای اعتبارسنجی تراکنش‌ها تلاش می‌کند. این مبارزه به دلیل روش اجماع مورد استفاده توسط بیت کوین و اتریوم: اثبات کار (PoW) است.
PoW ماینرها را ملزم می کند تا با استفاده از توان کامپیوتری خود برای حل معادلات پیچیده، بلوک ها را اعتبارسنجی کنند. با این حال، بسیاری از ماینرها می توانند این تعداد تراکنش را تأیید کنند. اگر افراد زیادی سعی کنند تراکنش انجام دهند، ماینرها غرق خواهند شد و فرآیند اعتبارسنجی بسیار طولانی تر خواهد بود. برای حل چنین مشکلاتی، اتریوم در ارتقای شبکه خود به نام اتریوم 2.0 به روش اجماع اثبات سهام (PoS) می‌رود. اکنون برای بررسی تکامل بلاک چین، به روند بلاک چین 1.0، 2.0 و 3.0 خواهیم پرداخت.
بلاک چین 1.0; بلاک چین 2.0; بلاک چین 3.0
یکی از کارهایی که می توان در آن انجام داد تکامل بلاک چین همانطور که گفته شد، نمای کلی سه نوع بلاک چین است. Blockchain 3.0 مفاهیم معرفی شده توسط Blockchain 1.0 و Blockchain 2.0 را با معرفی راه حل های جدید قابلیت همکاری و روش های اجماع توسعه می دهد. یک اکوسیستم بلاک چین نسل سوم بسیاری از مشکلاتی را که گریبانگیر شبکه های بلاک چین 1.0 و بلاک چین 2.0 شده است، مانند مقیاس پذیری و قابلیت همکاری، حل می کند. شبکه های بلاک چین 3.0 معمولاً مشکل مقیاس پذیری را با یک الگوریتم اجماع جدید حل می کنند: اثبات سهام (PoS).
الگوریتم Proof-of-Stake به جای استخراج، از کاربران می‌خواهد توکن‌های خود را به اشتراک بگذارند یا قفل کنند تا اعتبارسنجی شوند. اعتبار سنجی ها قبل از انجام تراکنش های ورودی به شبکه بلاک چین اعتبار سنجی هستند و برای تلاش های آنها هزینه تراکنش دریافت می شود. ایده این است که کاربرانی که در یک شبکه سهام دارند، بهترین ها را برای آن می خواهند و بهترین کار را برای اعتبارسنجی یک تراکنش انجام می دهند. همچنین، اعتبارسنجی یک تراکنش سریع‌تر از استخراج است و تضمین می‌کند که شبکه می‌تواند با پیوستن اعتباردهنده‌های بیشتری مقیاس شود.
برای یادگیری مفاهیم اولیه بلاک چین می توانید مقاله مهم ترین مفاهیم اولیه بلاک چین را در وب سایت مطالعه کنید.
علاوه بر این، راه حل های قابلیت همکاری بلاک چین 3.0 وجود دارد. با وجود تعداد زیادی از اکوسیستم های بلاک چین، بسیاری از آنها از یکدیگر جدا شده اند. انتقال وجوه از یک اکوسیستم بلاک چین به اکوسیستم بلاک چین دیگر از طریق صرافی های ارزهای دیجیتال زمان بر و پرهزینه است و کاربران را از آزادی مالی واقعی محروم می کند.
یکی از راه حل های رایج بلاک چین 3.0 راه حل پل زدن است. پل ها دو یا چند شبکه بلاک چین را به هم متصل می کنند و به کاربران اجازه می دهند دارایی ها را از یک شبکه به شبکه دیگر منتقل کنند. با انجام این کار، پل ها همه انواع اکوسیستم های بلاک چین را متحد می کنند و واقعاً در ارائه آزادی مالی سرمایه گذاری می کنند.
انواع مختلف مجوزهای بلاک چین
شبکه‌های بلاک چین بر اساس روش‌های اجماع مبتنی بر مجوز عمل می‌کنند و سطوح مختلف استفاده را بسته به نیاز کاربر و سطح مجوز اجازه می‌دهند. علاوه بر نسل های بلاک چین، انواع مختلفی از بلاک چین نیز وجود دارد که می توان آنها را از زاویه مبتنی بر مجوز مشاهده کرد. برخی از این انواع مجوزها، بلاک چین های عمومی، مجاز یا خصوصی هستند. هر یک از این انواع مورد استفاده متفاوتی را برای نیازهای یک شرکت یا کاربر فراهم می کند. وقتی از شما خواسته شد که سه نوع بلاک چین را فهرست کنید تکامل بلاک چین لیست کنید، اکنون پاسخ را خواهید فهمید.
بلاک چین عمومی
بلاک چین عمومی اساسی ترین شکل اکوسیستم بلاک چین است. یک بلاک چین عمومی برای هر کسی که می خواهد از پایگاه داده استفاده کند در دسترس است. به عنوان مثال، بیت کوین و اتریوم به عنوان بلاک چین های عمومی در نظر گرفته می شوند. این شبکه ها علاوه بر باز بودن برای همه، بدون یک مرجع مرکزی وجود دارند. در عوض، ارتقاء و تغییرات دیگر توسط توسعه دهندگان در سراسر جهان انجام می شود و هر کسی می تواند از زیرساخت بلاک چین عمومی برای ساخت DApp استفاده کند.
پیشنهاد می کنیم مقاله پل بلاک چین چیست و چرا به آن نیاز داریم را در وبسایت مطالعه کنید.
بلاک چین فعال شد
یک بلاک چین مجاز، که به عنوان بلاک چین کنسرسیوم نیز شناخته می شود، برخی یا تمام بخش های پایگاه داده را به گره های مجاز ویژه محدود می کند. به عنوان مثال، فرض کنید یک تیم متمرکز در حال کار برای توسعه یک شبکه بلاک چین عمومی برای بقیه جهان است. در این صورت، این تیم می تواند مجوزهای انحصاری برای مشاهده اطلاعات مربوط به وب داشته باشد.
بلاک چین خصوصی
تکامل بلاک چین اساساً از یک دفتر کل توزیع شده غیرمتمرکز مشتق شده است، گاهی اوقات نیازی به عمومی شدن ندارد. به عنوان مثال، پایگاه داده کارکنان یک شرکت نیازی به اشتراک گذاری ندارد، اما همچنان می تواند از کارایی های ارائه شده توسط فناوری بلاک چین بهره مند شود. در این مورد، یک شرکت از یک بلاک چین خصوصی استفاده می کند. سپس سازمان می تواند از بلاک چین خصوصی خود به عنوان یک پایگاه داده سنتی استفاده کند. برخی از اطلاعات ممکن است برای کل نیروی کار در دسترس باشد، در حالی که اطلاعات خصوصی بیشتر فقط برای مدیران C-suite در دسترس است.
بلاک چین های هیبریدی
بلاک چین های ترکیبی را می توان آینده توسعه بلاک چین در نظر گرفت زیرا از ویژگی های شبکه های عمومی و خصوصی استفاده می کنند. شرکت ها می توانند از بلاک چین های ترکیبی با خدمات عمومی استفاده کنند. به عنوان مثال، یک بازی ویدیویی مبتنی بر بلاک چین را در نظر بگیرید. اگر تیمی در حال کار بر روی توسعه یک بازی ویدئویی آنلاین چند نفره گسترده است، اما نمی‌خواهد توسعه خود را عمومی کند، می‌تواند از یک بلاک چین ترکیبی استفاده کند.
ممکن است علاقه مند باشید که چگونه یک توسعه دهنده بلاک چین شوید.
به این ترتیب، بازیکنان هنوز هم می توانند با ثبت نام، بازی، و احتمالاً حتی کنترل در هنگام پیشنهاد دادن و رای دادن در مورد مکانیک بازی، با جنبه عمومی چیزها تعامل داشته باشند. بخش خصوصی بلاک چین ترکیبی به توسعه دهندگان بازی اجازه می دهد تا کد و عملکرد درونی خود را از عموم دور نگه دارند. هنگام انتخاب بین بلاک چین مجاز یا خصوصی، شایان ذکر است که شرکت ها ممکن است بلاک چین های ترکیبی را به دلیل ماهیت همه کاره آنها در نظر بگیرند.
