آموزش ارز دیجیتال

چالش های مشتقات در دیفای

ابزارهای مشتقه جزء اصلی هر بازار سرمایه هستند و البته تامین مالی غیرمتمرکز یا DeFi نیز از این قاعده مستثنی نیستند. در حالی که DeFi در چند سال گذشته توانسته پیشرفت قابل توجهی داشته باشد، فضای مشتقات هنوز در مراحل ابتدایی خود است. اغراق نیست اگر بگوییم یکی از مهمترین عناصر گمشده در فضای DiFi مشتقات هستند. پلتفرم های مشتقات DeFi در حال حاضر در مقایسه با جایگزین های CeFi نسبتا نابالغ هستند و همچنین مشابه گزینه های مشتقات CeFi هستند. مطمئناً فضای مشتقات DeFi در وضعیت بسیار خوبی قرار دارد و با استعداد و سطح نوآوری که روی این موضوعات کار می‌کند، انتظار می‌رود که پلتفرم‌ها در آینده نزدیک به سرعت رشد کنند. در این مقاله ضمن معرفی اجمالی دی فای، به معرفی کلی می پردازیم چالش های مشتقات در DeFi که شامل کارمزد، وثیقه، مشتقات DeFi-First و همچنین نقدینگی است.

پروتکل DeFi چیست؟

پروتکل DeFi (DeFi)

Defi به امور مالی غیرمتمرکز در بلاک چین اشاره دارد که برای حذف و کاهش واسطه های مالی استفاده می شود. DeFi به چندین نهاد اجازه می دهد تا یک کپی از تاریخچه تراکنش ها را حفظ کنند. بنابراین، معاملات توسط یک نهاد و منبع مرکزی کنترل و نظارت نمی شود. سیستم های متمرکز و مراکز کنترل انسانی سرعت و پیچیدگی تراکنش ها را محدود می کنند و کاربران کنترل مستقیم کمتری بر دارایی های خود دارند. DeFi چندین برنامه دارد که محبوب ترین آنها عبارتند از: صرافی های غیرمتمرکز (DEX)، سکه های پایدار، بیت کوین های بسته بندی شده (WBTC).

مفاهیم جدیدی پیرامون این برنامه ها ایجاد شده است که شامل تولید محصول، انعطاف پذیری و پول لگو می شود. در حال حاضر دیفای کاربردهای مختلفی دارد که از جمله آنها می توان به دریافت و اعطای وام، خدمات نقدی بانکی و صرافی های غیرمتمرکز اشاره کرد. البته برنامه های مالی غیرمتمرکز با چالش هایی مانند سرعت، تجربه کاربری ناکافی و احتمال خطای کاربر مواجه هستند.

مزایای پروتکل DiFi

1- عدم نیاز به نهاد واسطه و مرکزی

در پروتکل DeFi، کدهای برنامه نویسی نحوه حل اختلافات احتمالی را تعیین می کنند.

2- نظارت بر دارایی ها توسط صاحبان دارایی

کاربران می توانند بر دارایی های خود نظارت داشته باشند و دارایی آنها توسط هیچ موسسه یا شخصی مصادره نخواهد شد. همچنین هیچ نهادی وجود ندارد که در معاملات صاحبان املاک دخالت یا کنترل کند.

3- کاهش میزان فساد و سرقت در معاملات

به لطف شفافیت کلیه اطلاعات و رویه های مربوط به معاملات، میزان فساد، جرایم مالی و سرقت در معاملات کاهش چشمگیری خواهد داشت.

4- کاهش قابل توجه هزینه

پروتکل DeFi می تواند یک سیستم مالی آسیب ناپذیر ایجاد کند و در عین حال هزینه ها را به میزان قابل توجهی کاهش دهد. در این سیستم امکان سانسور، تغییر اطلاعات و خرابی سیستم به طور کامل از بین می رود.

چالش های مشتقات در DeFi

آشنایی با چالش های مشتقات در DeFi

در استراتژی های کمی DeFi، با مطالعه پروتکل های مشتق شده DeFi، می توان زوایای بالقوه برای تسریع پذیرش آنها را درک کرد. چالش‌هایی که مانع از رسیدن مشتقات DeFi به پذیرش معنی‌دار می‌شوند، فقط محصول فرعی فضای بلوغ نیستند، بلکه ذات و ماهیت DeFi هستند. چهار چالش اصلی وجود دارد که باید برای تسریع در پذیرش مشتقات DeFi مورد توجه قرار گیرد. در ادامه مقاله، چهار چالش اصلی را بررسی خواهیم کرد که شامل هزینه، وثیقه، مشتقات DeFi-First و نقدینگی است.

1- تاکسی

هزینه های پیاده سازی، به ویژه در بلاک چین هایی مانند اتریوم، یکی از این موارد است چالش های مشتقات در DeFi به دلیل ماهیت قابل برنامه ریزی قراردادهای مشتقات DeFi، این هزینه ها به طور قابل توجهی بالاتر از گزینه های CeFi است. این عامل همچنین می‌تواند تا حد زیادی به پذیرش پلتفرم‌های مشتقات DeFi با هزینه‌های پیاده‌سازی کم و بلاک چین‌های L1 یا L2 کمک کند.

2- وثیقه

چالش دیگر مشتقات در DeFi، وثیقه است. نسل کنونی پروتکل‌های مشتق شده به شدت به مدل‌های DiFi با امنیت بالایی متکی است. در حالی که این رویکرد نسبتاً ایمن است، اما مانع بالایی برای ورود برای پذیرش مقیاس ایجاد می کند.

3- مشتقات DeFi-First

بررسی چالش های مشتقات در DeFi

یکی از چالش های مشتقات در DeFi این است که آنها دیگر بر عملکرد توکن های DeFi تمرکز نمی کنند تا پویایی واقعی بازار. اکثر شرکت کنندگان DeFi با ارائه نقدینگی، وام دهی یا تراکنش های اولیه با پروتکل ها تعامل دارند. علاوه بر این، مشتقاتی که منعکس کننده پویایی های خاص DeFi هستند، مانند زیان های پایدار یا روند بازدهی، ممکن است بسیار مناسب تر از معاملات آتی یا مبادله های مداوم برای یک توکن معین باشند.

4- نقدینگی

اندازه کل ارزش قفل شده (TVL) در مشتقات DeFi در مقایسه با پروتکل‌های اصلی DeFi کمرنگ است. این برخلاف بازارهای مشتقه سنتی است که معمولاً حجم معاملات بالاتری نسبت به دارایی های پولی پایه دارند. این معیار برای پروژه های DeFi بسیار مهم است زیرا علاوه بر نشان دادن قدرت پروژه و اعتماد عمومی مردم و سرمایه گذاران به پروژه خود، می تواند ارزش بازار یک پروژه DeFi را در رابطه با ارزش کل دیجیتال نشان دهد. بازار ارز

البته به توکن های سرمایه گذاری شده در یک پروژه، به اصطلاح توکن های سهامدار (Staked Tokens) در یک پروژه نیز گفته می شود. کمبود نقدینگی استفاده از مشتقات DeFi را در سناریوهای سنتی مانند پوشش ریسک یا معاملات اساسی غیرعملی می کند. در سال های آینده یکی از اولویت های اصلی فضای دیفای ارتقای نقدینگی در مشتقه های دیفای است. پس یکی دیگه چالش های مشتقات در DeFiنقدینگی است.

آخرین کلمه

موارد ذکر شده در این مقاله از جمله چالش های مهم پیش روی فضای مشتقات DiFi است. با توجه به قابلیت‌ها و استعدادهای پروتکل مشتق DiFi، انتظار می‌رود که با قوی‌تر شدن قراردادها، بیشتر چالش‌های فناوری نیز برطرف شوند. هنگامی که این چند چالش حل شوند، مشتقات به یک ستون اصلی مهم در بازار DeFi تبدیل خواهند شد.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا